بیانیه عفو بین‌الملل در رابطه با اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندان رجاییشهر کرج
22-آگوست-2017
گروه خبری: زندانیان -
سایت نفس در قفس: عفو بین‌الملل در یک بیانیه‌ی مطبوعاتی اعلام کرد که جمعی از زندانیان سیاسی و عقیدتی زندان رجاییشهر در اعتراض به شرایط بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز در زندان دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
به گزارش «نفس در قفس»، زندانیان سیاسی زندان رجاییشهر اخیرا به بند جدیدی منتقل شدهاند که شرایط آن خفقان‌آور توصیف شده است.
به نوشته‌ی این بیانیه، آنها در اتاق‌هایی با پنجره‌هایی که با ورق فلزی پوشانده شده، نگهداری می‌شوند و از دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذا و تخت کافی محروم هستند. زندانیان هم‌چنین از ملاقات حضوری با خانواده و دسترسی به تلفن که معمولا در سایر نقاط زندان موجود است، منع شدهاند.
ماگدلنا مغربی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل در این مورد گفته است: « این واقعا مایه سرافکندگی است که شرایط یک زندان آنقدر نامناسب شود که زندانیان احساس کنند باید برای رعایت ابتدایی‌ترین استناداردها برای حفظ کرامت انسانی دست به اعتصاب غذا بزنند. این وضعیت ضرورت فوری اصلاح نظام بیرحمانه زندان‌ها در ایران را برجسته می‌کند.
خانم مغربی افزود: «مقامات ایران باید فورا اطمینان حاصل کنند که تمام زندانیان زندان رجاییشهر از غذای مناسب، آب آشامیدنی سالم، خدمات درمانی و پزشکی و شرایط بهداشتی مناسب بهره‌مند هستند.»
در روز ۸ مرداد، حدود ۵۳ زندانی سیاسی با خشونت به بند ۱۰ زندان رجاییشهر منتقل شدند. در میان آنها زندانیان عقیدتی از جمله
مدافعان حقوق بشر، فعالان حقوق کارگری، روزنامه‌نگاران، دانش‌جویان، مخالفان سیاسی مسالمت‌جو و اعضای اقلیت تحت ستم بهائی وجود دارند.
دست‌کم ۱۷ زندانی سیاسی در اعتراض به این انتقال دست به اعتصاب غذا زده‌اند. رضا شهابی، مدافع حقوق بشر و فعال حقوق کارگری، در روز ۲۵ مرداد پس از دستگیری و انتقال به همان بخش به جمع اعتصاب غذا کنندگان پیوست.
به گفته‌ی این بیانیه، در روزهای نخستین، مقامات به قصد تنبیه اعتصاب‌کنندگان، برخی از آنها را تا حداکثر ۱۲ روز در سلول انفرادی نگه داشتند.
معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل تصریح کرد: «مقامات ایران با زندانی کردن ده‌ها زندانی عقیدتی پس از محاکمه‌های به شدت ناعادلانه تعهدات حقوق بشری خود را زیر پا گذاشته‌اند. زندانیان عقیدتی اصلا نباید پشت میله‌های زندان باشند اما به جای آن‌که از زندان آزاد شوند، با نگهداری در شرایط اسفناک مورد آزار و مجازات مضاعف هم قرار می‌گیرند.»
این گزارش می‌افزاید که مقامات زندان پنجره‌های بند ۱۰ را با ورق‌های فلزی پوشانده و تمام درها و منافذ را جوشکاری کرده‌اند. این امر موجب گردش هوای محدود و بوی نم در اتاق‌ها شده و سلامت زندانیان، به ویژه کسانی را که از بیماری‌های جدی رنج می‌برند به خطر انداخته است.
زندانیان هم‌چنین از اقدام بی‌سابقه‌ی نصب ده‌ها دوربین امنیتی و دستگاه‌های شنود در سرتاسر این بند زندان، حتی در توالت‌ها و حمام‌ها، ابراز خشم کرده‌اند، که مصداق نقض جدی حق حریم خصوصی آنها است.
این بیانیه افزوده است که این اقدامات سرکوب‌گرانه هم‌راه با ممنوعیت دسترسی به تلفن و ملاقات‌های حضوری، بخشی از تلاش هماهنگ مقامات ایران است برای از بین بردن ارتباط زندانیان سیاسی با دنیای خارج و محدود کردن درز اطلاعات درباره‌ی موارد متعدد نقض حقوق بشر که زندانیان به طور مرتب در زندان رجاییشهر از آن رنج می‌برند.
در روزهای اخیر چندین زندانی از جمله زندانیان بهایی، عادل نعیمی، فرهاد دهندژ و پیمان کوشک باغی، دانشجوی کارشناسی ارشد حمید بابایی، روزنامه نگار و وبلاگ نویس سعید پورحیدر و مدافع حقوق بشر جعفر اقدامی پس از وخیم شدن وضعیت جسمی‌شان به بهداری زندان منتقل شدند. پزشکان زندان هشدار داده‌اند که برخی از زندانیان فورا نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ی پزشکی در خارج از زندان دارند، اما رییس زندان از صدور اجازه‌ی اعزام به بیمارستان خودداری می‌کند.
زندانیانی که در بند ۱۰ هستند به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند، زیرا دستگاه‌های تصفیه‌ی آبی که آنها با هزینه‌ی خود خریداری کرده‌اند پس از انتقالشان جابه جا نشدند. مقامات هم‌چنین اجازه‌ی انتقال یخچال، غذا و وسایل آشپزی که زندانیان به تدریج در طول سال‌ها با بودجه‌ی خود خریداری کرده‌اند را نداده و زندانیان مجبور شدهاند تا با غذای زندان سر کنند. غذای زندان‌ها در ایران به بی‌کیفیتی و ناکافی بودن شهرت دارد و در نتیجه زندانیان مجبور هستند که مواد غذایی را با هزینه‌ی خود از فروشگاه زندان خریداری کرده و وعده‌های غذایی‌شان را خود تهیه کنند.
ماگدالنا مغربی در رابطه با شرایط این زندانیان افزود: «شرایط وحشتناک زندان رجایی شهر به یک الگوی رفتاری ب رحمانه و غیرانسانی اشاره دارد که مقامات ایران در برخورد با انسان‌های در بند دائما به کار می‌گیرند. بر اساس استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، با همه‌ی زندانیان باید با کرامت و انسانیت رفتار شود. کسانی که نیازمند مراقبت‌های ویژه‌ی پزشکی هستند باید به بیمارستان‌های خارج از زندان منتقل شوند.»
در جریان انتقال به بند ۱۰، زندانیان گفته‌اند که توسط ماموران مورد ضرب و شتم قرار گرفته و هم‌چنین از برداشتن داروهای تجویزی و وسایل شخصی از جمله لباس، کتاب و نامه‌شان جلوگیری شده است. ماموران متعاقبا بعضی از وسایل شخصی آنها، از جمله دفترچه‌های یادداشت، نامه، عکس و دیگر اشیایی که آخرین منبع آرامش خاطر آنها در شرایط سخت زندان بوده، را از بین برده‌اند .
زندانیان در اعتصاب غذا خواسته‌های متعددی دارند از جمله بازگشت وسایل شخصی، جبران خسارت و رسیدگی فوری مقامات به شرایط اسفناکی که سلامت جسمی و روانی آنها را در معرض خطر جدی قرار داده است.
سازمان عفو بین الملل از مقامات ایرانی خواسته تا اجازه دهند بازرسان بین‌المللی، از جمله گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، به طور مستقل و بدون اعلام قبلی از زندان رجاییشهر و سایر زندان‌های کشور بازدید به عمل آورند.