نفس در قفس

سایت نفس در قفس: دختران دانشجو دانشگاه تهران سه‌شنبه شب در محوطه خوابگاه کوی چمران به اعتراض پرداختند. بخشی از دغدغه‌ این دانشجویان محدودیت‌های ورود و خروج به خوابگاه و اجباری شدن حجاب در محیط دخترانه بود. معاون دانشجویی دانشگاه تهران واکنش نشان داد.

به گزارش اعتماد، این اعتراض سبب شد تا معاون دانشجویی دانشگاه تهران ظرف روزهای گذشته اعلام کند که کمیته بازنگری مقررات خوابگاهی در این دانشگاه تشکیل می‌شود و البته به نظر می‌رسد محدودیت‌های ساعات ورود و خروج به خوابگاه از دایره این بازنگری‌ها خارج خواهد ماند.

«در بازنگری مقررات خوابگاهی اشکالات و مقررات احتمالی خوابگاه بررسی و تصمیمات جدید با در نظر گرفتن پیشنهادات دانشجویان اعمال خواهد شد. اما حذف کامل محدودیت‌های ورود و خروج به خوابگاه‌ها امکان‌پذیر نیست.» حسن به‌نژاد روز گذشته به خبرگزاری ایسنا گفت که دانشجویان ساکن کوی چمران در اعتراض به محدودیت زمان ورود و خروج به خوابگاه در محوطه کوی دانشگاه تجمع کردند: «این در حالی است که هیچ قانون و مقررات جدیدی در مورد خوابگاه‌ها در دانشگاه تهران اعمال نشده و مقررات فعلی خوابگاه‌های این دانشگاه همان مقررات سال‌های گذشته است و آخرین ساعت ورود دانشجویان به خوابگاه‌ها نیز همانند سایر خوابگاه‌های کشور حدود ساعت ٢١:٣٠ شب است.» او در مورد تصمیم این دانشگاه برای تشکیل کمیته بازنگری مقررات خوابگاهی گفت: «در پی اعتراضات شب گذشته دانشجویان خوابگاه، یک کمیته بازنگری در معاونت دانشجویی دانشگاه تهران برای ارزیابی مقررات فعلی خوابگاهی به خصوص در حوزه ورود و خروج دانشجویان تشکیل می‌شود و دانشجویان می‌توانند نظرات و پیشنهادات خود را در حوزه مقررات خوابگاهی به این کمیته ارسال کنند تا در تصمیم‌گیری‌هایی که اتخاذ می‌شود دیدگاه دانشجویان نیز مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت اعمال شود. در واقع تصمیم‌گیری در این کمیته با حضور نماینده‌های دانشجویان خوابگاهی اعمال خواهد شد.»

از سوی دیگر، دخترانی که پیگیر مطالبات خود هستند می‌گویند که شیوه مواجهه با دانشجویان دختر ساکن خوابگاه بیشتر است. همین شده که مطالباتی که ابتدا بر سر مسائل فنی خوابگاه بود تبدیل به اعتراضی به شیوه برخوردها و مقررات تازه از راه رسیده شد.

یکی از دخترانی که سال‌هاست تجربه زندگی در کوی دانشگاه را دارد می‌گوید: «دو هفته پیش بحث درخواست‌ها و مطالبات بر سر قطع شدن برق در خوابگاه آغاز شد و مطالبات دیگری مانند ایاب و ذهاب و کیفیت غذای سلف دانشجویی اما بعد موضوع گسترش پیدا کرد. در خوابگاه می‌گویند که بر اساس قوانین وزارت علوم ساعت ورود به خوابگاه دختران محدودیت دارد برای همین اگر از ساعت ٩:٣٠ به بعد به خوابگاه برسیم باید برگه تاخیر پر کنیم، اگر این ساعت به ١٠:٣٠ شب برسد تعهد گرفته می‌شود و می‌گویند که پس از تکرار سه باره این موضوع با ساکنان خوابگاه برخورد می‌شود. تا سال ٩١ این برگه تعهد وجود نداشت.» او می‌گوید خواسته دختران این است که مقررات خوابگاه‌های دخترانه هم مانند پسران باشد.

ماجراهای خوابگاه دختران چند سال قبل هم خبرساز شده بود، زمانی که بنا بر مقررات دانشگاه تهران از ورود دختران پس از ساعت ١١ شب به خوابگاه جلوگیری شد. این دختر دانشجو که در آن زمان هم ساکن خوابگاه بود می‌گوید: «آن زمان پس از اجرای این قانون در شب اول و ماندن دو نفر از دختران پشت در خوابگاه، شب دوم ما از خوابگاه بیرون رفتیم و گفتیم که منع ورود به خوابگاه را قبول نمی‌کنیم. موضوع خیلی سروصدا کرده بود و خیلی از ما را به کمیته انضباطی خواستند.» او می‌گوید که در حال حاضر دانشجویان به دو گروه تقسیم شده‌اند و هر گروه به طریقی کار را دنبال می‌کنند: «یک گروه دست به اعتراض می‌زنند، گروه دیگر سعی دارند از طریق نامه و مذاکره موضوع مطالبات را حل کنند.»

اما به جز ساعت ورود و خروج به خوابگاه، موضوع اجباری شدن حجاب در فضای دخترانه، موضوع دیگری بود که دانشجویان ساکن کوی به آن اعتراض داشتند، یکی از دخترانی که در تجمع خوابگاه چمران حضور داشت می‌گوید: «در خوابگاه بنری زدند در مورد رعایت کردن شؤونات اسلامی، بنا بر این آیین‌نامه‌ای که مطرح کرده‌اند باید دختران خوابگاه حجاب خود را در محیطی کاملا زنانه هم حفظ کنند. در زمین چمن و سلف هم حجاب داشته باشند حتی در جلسه‌ای به ما گفتند که باید در راهروهای خوابگاه هم این موضوع رعایت شود چون ممکن است آقایان تاسیسات در ساختمان حضور داشته باشند در حالی که حضور آقایان باید با هماهنگی، در ساعات مشخص و با اعلام در خوابگاه باشد اما به جای محدود کردن ورود و خروج تاسیسات ترجیح می‌دهند دختران خوابگاه را محدود کنند و نمی‌دانیم دلیل چنین کاری چیست.»

این دختر ساکن کوی دانشگاه در مورد ساعت ورود و خروج دختران می‌گوید که جدا از اعمال این محدودیت‌ها شیوه‌هایی که با دانشجویان در پیش گرفته می‌شود موجب اعتراض شده است: «پس از چند بار تاخیر ورود به خوابگاه با خانواده‌ها تماس‌های تهدیدآمیز می‌گیرند، شیوه بیان کردن این تاخیرها بسیار تند است. ما تا به حال به دلیل تاخیرها لغو اسکان نداشته‌ایم اما اینگونه تماس گرفتن با خانواده‌ها تا به حال بسیار دردسرساز شده است. سال گذشته با خانواده یکی از دخترها تماس گرفته بودند و گفته بودند: می‌دانید دخترتان در این شهر چه می‌کند؟ موضوع باعث اختلاف شدید میان این دانشجو و خانواده‌اش شد. این موضوع بارها تکرار شده تا آنجا که ساکنان کوی از ترس این تماس‌ها نمی‌گذارند کارشان به سه بار تاخیر بکشد و از بسیاری از کارهای بیرون می‌گذرند تا بتوانند ساعت ٩:٣٠ شب خودشان را به خوابگاه برسانند. یعنی دارند ساکنان خوابگاه‌های دختران را کنترل می‌کنند.»

بخشی از معترضان در کوی دانشگاه تهران معتقد هستند با پایان کارشان در بیرون از خوابگاه باید بتوانند بدون وجود این محدودیت‌های زمانی سفت و سخت به خوابگاه بروند. اعتراضی که مدتی قبل سر کیفیت غذا و امکانات رفاهی خوابگاه آغاز شد حالا رسیده است به اعتراض به کیفیت زندگی و قوانین سختگیرانه‌ای که بر خوابگاه‌های دخترانه حاکم است. دختران معترض خواستار تغییر قوانین هستند و مسوولان دانشگاه تهران می‌گویند که نظرات و پیشنهادات را بررسی می‌کنند تا ببینند تا کجا می‌توانند به نفع این دانشجویان کوتاه بیایند.