انتقال عیسی سحرخیز به بیمارستان
9-مارس-2016
گروه خبری: زندانیان -
سایت نفس در قفس: عیسی سحرخیز، روزنامه نگار زندانی، در پی وخامت حالش پس از مدت ها اعتصاب غذا، به طور اورژانسی به بیمارستان منتقل شد.
به گزارش کلمه، سحرخیز که در بند دوالف سپاه در زندان اوین نگهداری می شد و در اعتراض به بی قانونی بازجویان و بلاتکلیفی پرونده اش چند بار اعتصاب غذا کرده بود، دو روز قبل به قرنطینه زندان و سپس بند هشت منتقل شد و اعتصابش را شکست.
با این حال او ظهر امروز در پی وخامت حالش بر اثر روزهای متمادی اعتصاب غذای تر و خشک و اعتصاب دارو، به بهداری زندان منتقل شد و از آنجا با تشخیص پزشکان به صورت اورژانسی به بیمارستان اعزام شد.
این زندانی سیاسی در دفاعیه اش با اشاره به بیماری جدید خود و با تاکید بر اینکه «تاکنون حتا یک نوار مغزی ساده برای تشخیص بیماری ناشناخته و جدید، از او نگرفته اند، می گوید «شاید تعجب کنید که بگویم حدود یک ماه است که قرآن و نهج‌البلاغه را نیز از من گرفته‌اند تا مانند دیگر کتاب‌ها از دسترسی به آن محروم باشم. در عین حال بیش از یک ماه است از دسترسی به اخبار رادیو و تلویزیون نیز محرومم و در نتیجه از تحولات داخلی و خارجی بی اطلاع مانده و تنها صدای رادیو آوا است که روزها در اتاق شنیده می‌شود و دیگر هیچ!»
لازم به ذکر است که عیسی سحرخیز که دو روز پیش به بند ۸ زندان اوین منتقل شد در دفاعیه خود ضمن برشمردن موارد نقض حقوقش به عنوان یک زندانی، بر اتهامات مطبوعاتی اش تاکید می کند. اتهاماتی که بر اساس قانون باید در دادگاهی علنی با حضور هیئت منصفه به آن رسیدگی شود.
عیسی سحرخیز، روزنامه نگار زندانی در چهارمین ماه بازداشت خود و پس از چندین بار اعتصاب غذا در اعتراض به وضعیت بلاتکلیف خود به بند ۸ زندان اوین منتقل شده است.
به گفته سحرخیز عمده اتهامات او حول محور فعالیت در «فیس بوک» و «تلگرام» و آنچه از اثار او در سایت خبری «روزآنلاین» منتشر شده است.
این زندانی مطبوعاتی در دفاعیه اش با اشاره به اینکه «تاکنون حتا یک نوار مغزی ساده برای تشخیص بیماری ناشناخته و جدید، از او نگرفته اند، می گوید «شاید تعجب کنید که بگویم حدود یک ماه است که قرآن و نهج‌البلاغه را نیز از من گرفته‌اند تا مانند دیگر کتاب‌ها از دسترسی به آن محروم باشم. در عین حال بیش از یک ماه است از دسترسی به اخبار رادیو و تلویزیون نیز محرومم و در نتیجه از تحولات داخلی و خارجی بی اطلاع مانده و تنها صدای رادیو آوا است که روزها در اتاق شنیده می‌شود و دیگر هیچ!»