بدهی زندان اوین به بیمارستان، مانع درمان علی سلان پور
27-آوریل-2014
گروه خبری: زندانیان -
سایت نفس در قفس: على سلان پور، زندانى گمنام اوین است که پس از تحمل نود و چهار روز شکنجه در بندهاى انفرادى ٢٠۹ و ٢۴٠، با وضعیتى وخیم به بند ٣۵٠ منتقل شد.
به گزارش کمپین صلح فعالان در تبعید، او که اکنون دوران محکومیت ۵ سال حبس به اتهام اجتماع و تبانى را در بند ٣۵٠ اوین، مى گذراند، در تاریخ ٨۹/۹/٢٨ به اتهام ارتباط با مجاهدین بازداشت و بلافاصله به مدت ۴۴ روز در بند ٢۴٠ و ۵٠ روز در بند ٢٠۹، زیر شکنجه تحت بازجویى قرار داشت.
علیرغم آسیبهاى جدى ناشى از شکنجه هاى دوران بازجویى، اما تا به امروز مسئولان زندان از اعزام وی به بیمارستان و هرگونه پیگیرى برای درمان ممانعت کرده اند و این در حالیست که این زندانی مسن، از ناحیه گردن درد شدیدى را متحمل مى شود که به دو دستش نیز سرایت کرده و او را از انجام کارهاى روزمره عاجز ساخته است.
علی سلان پور، برخى شکنجه هاى که توسط افسر نگهبان بند ٢٠۹ (معروف به حاج رضا) با همراهى ماموران این بند، انجام گرفت، را اینگونه شرح مى دهد:
١.ضرب و شتم و لگد زدن به ناحیه دستگاه تناسلى به نحوى که بیضه چپ له شده و حدود ۵٠ روز ترشح خون از مجارى ادرار داشت.
٢. شکستن انگشت کوچک دست راست به طورى که در حال حاضر نقص عضو دارد.
٣. پابند و دستبند زدن از پشت، همراه با ضرب و شتم، سه مرتبه به مدت چندین ساعت
او شکنجه هاى اعمال شده در بند ٢۴٠ را نیز اینگونه توضیح مى دهد:
١-پخش صداى همسر و فرزاندانم از هواکش سلول و وانمود کردن به اینکه آنها را دستگیر کرده اند و همسرم خودکشى کرده است (همسر و فرزندانم را به اداره پیگیرى اطلاعات جهت بازجویى برده بودند و با ضبط صداى آنها این نمایش را اجرا کردند.)
٢. استفاده از شوکر در حین بازجویى و ایجاد شوک به پشت گردنم که دچار تشنج شدم که از آن زمان تا به حال، تا حدودى با دارو کنترل مى شود ولى هنوز سردرد هاى شدیدى دارم و چشمانم سیاهى مى رود و زمین مى خورم. براى پیگیرى بیمارى باید ام آر آى شوم ولى اقدامى نمى شود.
٣.نگه داشتن با پاى برهنه روى زمین سرد که باعث شد کنترل ادرارم را از دست بدهم (وقتى به بازجو گفتم ادرار دارم، بگذارید به دستشویى بروم، به سرم زد و گفت در شلوارت ادرار کن!)
على سلان پور، تاکید دارد، موارد فوق که توسط بازجویان اعمال شده بود را در آخرین دفاعیات نزد بازپرس عبدى (شعبه٢)، نوشته است و به قاضى مقیسه (شعبه ٢٨) نیز گفته است. او مى گوید قرار بود که بازجویان را به دادگاه احضار کند ولى این کار انجام نشد.
این زندانى ۵۵ ساله و گمنام، به دلیل لگد یکى از بازجویان ملقب به “حاج رضا”، در بند ٢٠۹ اطلاعات، از ناحیه بیضه نیز دچار مشکل شده است و درد شدیدى را متحمل مى شود.
اما علیرغم ام آر آى از ناحیه سر و سونوگرافى و عکس رنگى از ناحیه بیضه، مسئولان تا به این لحظه از اعزام به بیمارستان براى معالجه خوددارى کرده اند.
دکتر متخصص شهداى تجریش بعد از انجام معاینات و آزمایش و سونوگرافى اعلام کرده که فقط اجازه مسکن درمانى داریم و کارى بیش از این نمى توانیم انجام دهیم. در همین رابطه پزشکان بیمارستان مدرس هم اعلام کرده اند که در صورت خارج کردن بیضه، احتمال مشکل در بیضه راست وجود خواهد داشت، لذا او باید با همان شرایط مسکن درمانى، باید سپرى کند.
على سلان پور در تاریخ ۹٣/١/٢۴ جهت معاینه به پزشک متخصص در بیمارستان شهداى تجریش اعزام شد و مورد معاینه پزشک مغز و اعصاب، قرار گرفت. ابتدا به دلیل حاد بودن وضع وى، دستور ام آر آى و آزمایشات لازم و نهایتا بسترى فورى، داده مى شود ولى نهایتا پزشک ارشد بیمارستان، “دکتر امیر سعید صدیقى”، با بسترى شدن وى مخالفت مى کند و علت مخالفت را بدهى زندان، به بیمارستان ذکر مى کند. و این در حالى بود که همین پزشک به وضعیت حاد و تنگى کانال نخاع و شرایط اورژانسى وى اذعان داشت.