رنج نامه مادر عبدالرحمن سنگانی زندانی عقیدتی اهل سنت محکوم به اعدام
9-می-2014
گروه خبری: اقلیت های دیني -
سایت نفس در قفس: کبری حیدری، مادر زندانی عقیدتی، عبدالرحمن سنگانی طی رنج‌نامه‌ای خواستار رسیدگی نهادهای بین‌المللی به پرونده‌ی پسرش شد.
خانم حیدری در این رنج‌نامه ضمن شرح نحوه‌ی دستگیری و صدور حکم برای فرزندش از بان‌کی‌مون، احمد شهید و کاترین اشتون خواسته است تا نگذارند حکم اعدام فرزندش اجرا شود. عبدالرحمن سنگانی هم‌اکنون در سالن ۱۰ زندان رجایی‌شهر کرج محبوس بوده و توسط شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه‌ای به اعدام محکوم شده است.
متن کامل این رنج‌نامه که در اختیار «نفس در قفس» قرار گرفته عینا در پی می‌آید:
بسم الله الرحمن الرحیم
عبدالرحمن سنگانی فرزند حیدر متولد ۱۳۵۷ ساکن شهرستان تایباد متاهل دارای یک دختر ۴ ساله است.
من مادر عبدالرحمن می خواهم رنج نامه ۵ ساله ام را با شرح پرونده پسرم که به اعدام محکوم شده برای تمام دنیا بیان کنم. عبدالرحمن را با سختی و خون جگر بزرگ کردم و ما خانواده ای مذهبی هستیم. فرزندم از سال ۱۳۷۵ در مسجد مکی زاهدان شروع به طلب علم شرعی کرد و بعد از یک سال تحصیل برای ادامه طلبگی خود به پاکستان و شهر کراچی هجرت کرد و در جامعه فاروقیه مشغول طلب علم شرعی شد و طی تحصیل چندین باربرای دیدن خانواده اش به ایران برمی گشت و دل ما رو خوشحال می کرد. تا اینکه در سال ۱۳۸۳ وقتی برای دیدن عزیزانش برگشت دستگیرش کردند و از مشهد به اطلاعات ۲۰۹ تهران منتقلش کردند و آنجا به شدت مورد شکنجه های جسمی، روحی و روانی قرار گرفت و با فشارهایی که به او وارد کردند اعترافاتی اجباری بدون هیچ مدرک و ادله‌ایی از پسرم گرفتند. این قربانی سیاست شوم در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۳۸۳ دستگیر شد و بعد از تحمل ۱۵ ماه انفرادی در ۲۰۹ با قرار وثیقه ۵۰ میلیونی آزاد شد و اطلاعات چندبار به من زنگ زد و بازجویش به من می گفت که پسرم جرمی مرتکب نشده و او نیز بعد از مدت کوتاهی از آزادیش ازدواج کرد که بعد از ۱ سال و چند ماه از آزادیش در یک تصادف ساختگی که قصد جانش را کرده بودند از قسمت چپ بدن فلج شده و به کما رفت. به طوری که الان هم کارهای روزمره اش را به سختی می تواند انجام دهد و بعد از چند سال از آزادیش در تاریخ ۳۰ دی ۱۳۸۸ از طرف دادگاه انقلاب تهران شعبه ۱۵ قاضی صلواتی با او تماس گرفتند و گفتند که برای دادگاهی مراجعه کنند و وقتی که به انجا رفت در ۱۵ دقیقه از او چند سوال پرسیدند بدون اینکه حق وکیل گرفتن داشته باشد و به او گفتند دوباره احضارت می کنیم تا اینکه در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۳۸۸ دوباره به دادگاه احضارش کردند و به قول خودشان برای ابلاغ حکم تعلیقی، غافل از اینکه چه نقشه شومی برای پسرم کشیده بودند.
وقتی وارد دادگاه می شود مامورین امنیتی او را بازداشت می کنند و با دستبند و چشم بند دوباره بعد از ۵ سال به بند ۲۰۹ انتقالش دادند و به مدت ۱۸ ماه آنجا بدون هیچ توضیحی نگهداریش کردند و یک روز بازجو پرونده به ۲۰۹ مراجعه کرده و به او حکم اعدامش را اعلام می کنند و بعد به زندان رجایی شهر منتقل می شود.
حال چند سوال مهم در پرونده پسرم مطرح می شود که می خواهم آدم های با وجران جواب دهند:
۱- اگر عبدالرحمن مرتکب جرم شده است چرا با وثیقه ۵۰ میلیونی ازادش کرده اند؟؟؟
۲- خانه ما تا افغانستان ۱۸ کیلومتر فاصله دارد آیا پسرم اگر جرمی مرتکب شده بود نمی توانست راحت فرار کند؟؟؟
۳- به نظر شما کسی که جرمی مرتکب شده باشد تشکیل خانواده می دهد یا من می گذاشتم ازدواج کند؟؟؟
۴- آیا جای سوال نیست که ارگان امنیتی مثل اطلاعات کسی که حکمش اعدام باشد با وثیقه ۵۰ میلیونی آزاد کند و بعد از چند سال او را دستگیر و به اعدام محکوم کند؟؟؟
آیا کسی که جرمی کرده باشد در حد اعدام خودش با پای خودش دادگاه می رود؟؟؟
و خیلی سوال های بی جواب دیگر…
حال من به عنوان یک مادر داغ دیده از سازمانهای بین المللی و حقوق بشری خواستارم بیشتر به چنین پرونده هایی رسیدگی کنند تا نگذارند این طوری جوانان این مملکت را به دار آویزان کنند و کسی هم خبردار نشود و زیر سوال نروند پس خطابم مستقیما به اشخاصی همچون اقای بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل و احمد شهید نماینده ایشان ، خانم کاترین اشتون و کسانی که در این زمینه راجع به پرونده ایران کار می کنند است. این فقط نمونه کوچک از جوانان اهل سنت است که برایشان پرونده سازی شده و فردا که اعدام شود به احتمال زیاد به گروهک جیش العدل ربط داده می شود که در سال ۸۹ تشکیل شده است. همچون ۲۶ نفری که چند مدت پیش در زاهدان اعدام شده اند. پس تمام تلاشتان را به کار گیرید تا نتوانند فرزند بی گناهم را مانند صدها بی گناهی که اعدامشان کردن اعدام کنند.
کبری حیدری – مادر زندانی اهل سنت عبدالرحمن سنگانی