نفس در قفس

روز شمار ۱۵ روز اعتصاب غذای فعالین سیاسی آذربایجانی

28-جولای-2013

گروه خبری: اقلیت های قومی -

سایت نفس در قفس:‌ سایت فعالین حقوق بشر زودویند در اتریش روزشمار اعتصاب غذای ۵ زندانی سیاسی آذربایجانی را منتشر کرد:

 

لطیف حسنی، بهبود قلیزاده، محمود فضلی، آیت مهرعلی بیگلو و شهرام رادمهر که همگی عضو شورای مرکزی گروه “یئنی گاموح” هستند در اعتراض به حکم دادگاه انقلاب تبریز و شرایط بد زندان تبریز پانزده روز است که در اعتصاب غذا به سر می برند. اردیبهشت ماه امسال دادگاه انقلاب تبریز هر پنج نفر را به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه غیر قانونی در مجموع به ۴۵ سال حبس تعزیری محکوم کرده بود که در دادگاه تجدید نظر هم تایید شد.

تلاش خانواده ها، وکلا و همچنین فعالین حقوق بشر برای رسیدگی مسئولین جمهوری اسلامی به خواسته های این فعالین آذربایجانی هنوز نتیجه ای نداده است. از طرف دیگر اصرار خانواده ها برای پایان دادن به اعتصاب غذا از سوی این فعالین نیز تا بحال عملی نشده و همین مسئله با توجه به وخیم تر شدن وضعیت جسمانی آنها، نگرانیها را شدیدا افزایش داده است.

 

روزشمار این اعتراض بنا تا روز پانزدهم بنا به گفته های خانواده های این فعالین به صورت زیر بوده است:

 

روز ۱-ام (روز ۲۲-ام تیرماه)، شروع اعتصاب غذای نامحدود با تسلیم نامه ای به مسئولین زندان تبریز و خطاب به رئیس دادگستری آ.ش، با محتوای اعتراض به روند دادرسی، و شرایط بد زندان.

روز ۲-ام (روز ۲۳-ام تیرماه)، هیچ واکنشی از سوی مسئولین مربوطه صورت نمی پذیرد.

روز ۳-ام (روز ۲۴-ام تیرماه)، افت شدید فشار خون محمود فضلی و انتقال او به بهداری زندان جهت مداوا، ممانعت ایشان از تزریق سرم قندی به بدنش. او جانباز است و کیسه صفرای بدنش را از دست داده است.

روز ۴-ام (روز ۲۵-ام تیرماه)، هر پنج اعتصاب کننده بی حال هستند. همگی به منظور تست سلامتی، به بهداری زندان منتقل می شوند.

روز ۵-ام (روز ۲۶-ام تیرماه)، اولین واکنش مسئولین؛ تهدید خانواده ها از سوی دادستان تبریز مبنی بر تبعید اعتصاب کنندگان. پزشک قانونی زندان: بیماری پروستات و کلیه ی بهبود قلیزاده نیاز به معاینه فوری پزشک متخصص دارد.

روز ۶-ام (روز ۲۷-ام تیرماه)، ملاقات خانواده ها با اعتصاب کنندگان، “آنها حاضر به شکستن اعتصاب خود نیستند.”. دادستان تبریز: ” هنوز نمرده اند؟!” رئیس دادگستری تبریز: “آن قدر گشنه بمانند تا بمیرند، من بعد رمضان می توانم به پرونده برسم.”

روز ۷-ام (روز ۲۸-ام تیرماه)، بی حالی و سرگیجه شدید در اعتصاب کنندگان و انتقال همگی به بهداری تبریز. رئیس زندان تبریز در جواب خانواده ها: ” اگر بمیرند هم، خودکشی محسوب می شود که امری عادی است در زندان تبریز.”

روز ۸-ام (روز ۲۹-ام تیرماه)، خونریزی معده ی شهرام رادمهر و انتقال او به درمانگاه. انتقال همه ی اعتصاب کننده گان به بیرون از زندان تبریز. کسی از محل آنها مطلع نیست. نگرانی خانواده ها قابل توصیف نیست.

روز ۹-ام (روز ۳۰-ام تیرماه)، دادستان تبریز خطاب به خانواده ها: “با دستور غلامحسین محسنی اژه ای، دادستان کل کشور، آنها را به تهران تبعید کرده ایم.” زندان اوین از قبول اعتصاب کنندگان به خاطر وضعیت جسمانی وخیم خودداری کرد. اعتصاب کنندگان با دستبند و پابند در اتاقک فلزی ماشین ون در حیاط زندان اوین منتظر هستند.

روز ۱۰-ام (روز ۳۱-ام تیرماه)، اعتصاب کنندگان بین زندانهای اوین و رجایی شهر کرج در حال پاسکاری هستند. هیچکدام از زندانها مسئولیت جان آنها را نمی پذیرد. اصرار دادگستری تبریز مبنی بر عدم اعاده آنها به تبریز. بی خبری کامل در بین خانواده ها.

روز ۱۱-ام (روز ۱ مرداد)، انتقال اعتصاب کنندگان به انفرادی زندان اوین. دو تن از وکلای اعتصاب کننده گان از پیگیری های مکرر موفق به ملاقات کوتاه آنها در زندان اوین می شوند. اعتصاب ادامه دارد. وضعیت جسمانی اعتصاب کنندگان روز بروز وخیمتر گزارش می شود. خانواده ها اجازه ملاقات نیافتند.

روز ۱۲-ام (روز ۲ مرداد)، تماس تلفنی کوتاه اعتصاب کنندگان: ” ما در قرنطینه زندان رجایی شهر هستیم. اینجا یک آشغال دونی است”. محمود فضلی، شهرام رادمهر و یوروش مهرعلی بیگلو خونریزی معده دارند. دکتر لطیف حسنی حالش خوب نیست، او ناراحتی شدید قلبی دارد.

روز ۱۳-ام (روز ۳ مرداد)، هیچ خبری از شرایط نگهداری و شرایط جسمانی اعتصاب کنندگان نیست.

روز ۱۴-ام(روز ۴ مرداد)، زندانیان بند سیاسی رجایی شهر در تماس تلفنی: ” آنها اینجا هستند. به شدت لاغر، ضعیف و رنگ پریده هستند”. اعتصاب کنندگان اجازه تماس تلفنی ندارند.

روز ۱۵-ام (روز ۵ مرداد)، خانواده ها پشت در زندان رجایی شهر هستند. به آنها اجازه ملاقات داده نشد.

و اعتصاب همچنان ادامه دارد…