سازمان بهداشت جهانی؛ تراجنس بودن اختلال روانی نیست
31-می-2019
گروه خبری: اقلیت‌های جنسی -
سایت نفس در قفس: با انتشار آخرین نسخه‌ی دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی که با نام آی سی دی شناخته می شود، مقوله تراجنسیت از حوزه سلامت روان خارج شد و به عنوان یک هویت جنسی نرمال پذیرفته شد. به دنبال انتشار دستورالعمل جدید سازمان بهداشت جهانی، دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد که این تغییر، تاثیری رهایی بخش در جهان دارد.
به گزارش بی‌بی‌سی فارسی، بر اساس جدیدترین دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی که با نام آی سی دی – ١١ منتشر شده، ناهماهنگی جنسی در فصل بهداشت و سلامت جنسی طبقه‌بندی می‌شود.
یک متخصص سازمان بهداشت جهانی می‌گوید این سازمان به این نتیجه رسیده که تراجنسی بودن “یک وضعیت مرتبط با سلامت روانی نیست”.
بنابر تعاریف این دستورالعمل که با نام “آی سی دی – ١١” منتشر شده، ناهمگونی جنسیتی، ناهمگونی مستمر و مشخص بین تجربه جنسیتی شخص و جنسیتی است که فرد با آن شناخته می‌شود.
در آی سی دی -١٠ این وضعیت با عنوان اختلال هویت جنسی توصیف شده بود.
دکتر لال سی، متخصص بهداشت تناسلی در سازمان بهداشت جهانی، گفت: “به این دلیل این تعریف از دستور کار تشخیص خارج شد که ما اکنون درک بهتری داریم از اینکه تراجنسی بودن در واقع یک وضعیت بهداشتی نبود و حفظ این توصیف، نوعی انگ زدن محسوب می‌شد”.
و در این مورد اعلام کرد: “بنابراین برای کاهش این انگ در حالی که هنوز دسترسی به درمان پزشکی وجود دارد، این وضعیت در فصل متفاوتی قرار داده شد”.
گرایم رید، مدیر حقوق همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسی ها در سازمان دیده‌بان حقوق بشر گفت که، “این تغییرات تاثیری رهایی بخش بر مردم تراجنسی در سراسر جهان دارد”.
او همچنین بر هرچه زودتر اجرایی شدن تغییرات لازم براساس این تغییر تاکید کرد: “دولت باید به سرعت سیستم های درمانی ملی و قوانین مبتنی بر این تشخیص قدیمی را اصلاح کند”.
همزمان ٩ سازمان فعال در زمینه هویت جنسی در بیانیه مشترکی گفتند: “برای رسیدن به اینجا راهی طولانی را پیموده‌ایم. تا چند سال پیش، خارج کردن تراجنسی ها از فهرست اختلالات روانی غیرممکن بود”.
“امروز می‌دانیم که می‌توان این وضعیت را به طور کامل و کلی از بخش مربوط به بیماری جدا کرد”.
خارج کردن هویت جنسی از فصل مربوط به اختلالات روانی و اینکه این وضعیت دیگر یک بیماری روانی محسوب نمی شود باعث شادمانی خاموش و یا سوالات بیشتری از کسانی شده که تحولات در زمینه هویت را دنبال می کنند.
اول این موضوع مطرح است که حذف این وضعیت در عمل چه معنایی دارد. آیا این حرکت به معنی رهایی برای تراجنسیتی ها در سراسر جهان و به خصوص کشورهایی است که فعالان از تشخیص نامناسب و ارعاب کارکنان درمانی در جریان بحث پیرامون هویت جنسیتی شکایت دارند.
آیا اگر هم منابع بیشتری صرف آموزش و تغییر دیدگاه ها نشود این اقدام واقعا انگ کنونی را از جوامع حاشیه ای رفع خواهد کرد؟
بعد اصطلاح ناهمگونی جنسی هم هست (تمایل شخص به جنسیتی به غیر از جنسیتی که به آن شناخته می شود) که سازمان بهداشت جهانی هنوز برای توصیف تراجنسی ها به کار می برد.
زبان، به خصوص وقتی که موضوع جنسیت مطرح است مهم است. صفت “ناهمگون” که به معنی “نابجا” است باعث می شود که بعضی فعالان احساس کنند که سازمان بهداشت جهانی به اندازه ای که به نظر می‌رسد مترقی نیست.
اما سایر بخش های آی سی دی مورد توجه سایر گروه های اقلیت قرار گرفت. بیش از پنجاه سازمان بین-جنسی بیانیه مشترکی امضا کرده و در آن سازمان بهداشت جهانی را به خاطر تعریف تغییرات موجود در تکامل جنسیتی به عنوان “اختلالات در تکامل جنسیتی” محکوم کردند.
در بعضی کشورهای از جمله ژاپن افراد برای شناسایی قانونی جنسیت خود به تشخیص سلامت روان نیاز دارند.
کشورها تا سال ٢٠٢٢ وقت دارند که این تغییرات را اجرا کنند.
تغییرات در دستور العمل تشخیصی برای اولین بار سال گذشته اعلام و در مجمع سازمان بهداشت جهانی در روز شنبه گذشته تصویب شد.