شرح چگونگی بازداشت و محاکمه حمید بابایی دانشجوی دانشگاه لیژ
10-ژانویه-2014
گروه خبری: دانشجویان -
سایت نفس در قفس: «پس از مدت طولانى اقامت در خارج از کشور، ذوق بسیارى براى دیدار خانواده و کشور عزیزم ایران داشتم که وزارت اطلاعات با استقبالى که از من و همسرم به عمل آورد، این سفر را به کام من، همسرم و خانواده ام تلخ کرد و تجربه وحشتناکى را براى ما رقم زد.»
این قسمتى از اظهارات حمید بابایى دانشجوى زندانى بند ٣۵٠ اوین میباشد که پس از ٣ سال و ۷ ماه تحصیل در بلژیک و در حالى که تنها ١ سال تا دفاع از پایان نامه دکترى وى باقى مانده بود، به همراه همسرش براى دیدار از والدین و اقوام خود به ایران باز مى گردد، احضار مى شود و نهایتا محاکمه و به زندان اوین منتقل مى شود.
به گزارش کمپین فعالان صلح در تبعید، حمید بابایى متاهل، متولد ۶٢/۹/٢٠ در شهرستان تکاب واقع در استان آذربایجان غربى است. او در سال ١٣٨۵ در رشته ریاضى از دانشگاه صنعتى شریف فارغ التحصیل شد و همان سال براى ادامه تحصیل در مقطع کارشناسى ارشد رشته مهندسى صنایع وارد دانشگاه علم وصنعت ایران مى شود و موفق میشود در سال ١٣٨۷ با معدل ١٨/۴۵ از این دانشگاه فارغ التحصیل شود و دانش آموخته ممتاز مقطع کارشناسى ارشد شناخته شود.
آقاى بابایى در دى ماه ٨٨، پس از اخذ بورس تحصیلى از دانشگاه لیژ بلژیک، براى ادامه تحصیل در مقطع دکترى در رشته اقتصاد مالى، عازم بلژیک شده و در این دانشگاه مشغول به ادامه تحصیل مى شود.
او ۵ مرداد ١٣۹٢، پس از ٣ سال و ۷ ماه تحصیل در بلژیک و در حالى که تنها ١ سال تا دفاع از پایان نامه دکترى وى باقى مانده بود، به همراه همسرش براى دیدار از والدین و اقوام خود به ایران باز مى گردد.
پس از چند روز، وزارت اطلاعات با تماس تلفنى وى را احضار کرده و از وى مى خواهد به درب مراجعین این وزارتخانه واقع در خیابان ابوذر غفارى در نزدیکى پل سید خندان مراجعه کند.
وزارت اطلاعات دلیل این احضار را به وى نمى گوید و از وى مى خواهد در روز و ساعت مقرر در مکان یاد شده حاضر شود. در ابتدا از وى مى پرسند که آیا براى اشتغال خود پس از فارغ التحصیلى فکرى کرده اى و اینکه آیا قصد دارى در یکى از بهترین دانشگاههاى ایران به عنوان هیئت علمى جذب شوى؟
در آنجا به وى گفته میشود وزارت اطلاعات مى تواند به جذب وى به عنوان هیئت علمى کمک کند. پس از این پیشنهاد از سوى وزارت اطلاعات، از وى مى خواهند جهت نظارت بر دانشجویان ایرانى شاغل به تحصیل در بلژیک، با این وزارتخانه همکارى کند.
حمید بابایى ابراز مى دارد که نمى خواهد از هم وطنان خود در خارج از کشور جاسوسى کند و این پیشنهاد را نمى پذیرد. جلسه وى با ماموران اطلاعات با کدورت به اتمام مى رسد و در انتها وى را تهدید مى کنند که وزارت اطلاعات مى تواند براى وى ایجاد مشکل کند.
حمید بابایى این تهدید را جدى نمى انگارد و گمان مى کند که مسئله همین جا به اتمام مى رسد. اما چند روز بعد در فرودگاه امام خمینى به هنگام بازگشت به بلژیک متوجه میشود که ممنوع الخروج است. وى به همراه همسرش به منزل پدرى بازمى گردد و روز بعد وزارت اطلاعات دوباره وى را احضار مى کند.
روز ٢٢ مرداد ١٣۹٢، در وزارت اطلاعات به وی اعلام می شود که وى ممنوع الخروج است و او دو راه بیشتر ندارد. یا در نظارت وزارت اطلاعات بر دانشجویان ایرانى شاغل به تحصیل در بلژیک با این وزارتخانه همکارى کند و پس از آن جذب هیئت علمى یکى از دانشگاههاى برتر کشور شده و به عنوان یک استاد شناخته شده، تحت حمایت حکومت در آید و یا در غیر اینصورت وزارت اطلاعات براى وى ایجاد مشکل کرده و مانع اتمام تحصیل وى خواهد شد و حتى کارى خواهد کرد که همسرش نیز از وى جدا شود.
حمید بابایى با شنیدن این تهدید و دخالت ماموران در زندگى شخصى خود، پاسخ تندى به ماموران داده و کار به درگیرى لفظى و فحاشى کشیده میشود.
به گفته حمید بابایى، ماموران اطلاعاتى با الفاظ زشت و رکیک به وى و همسرش اهانت کرده و سپس وى را به انفرادى بند ٢۴٠ در زندان اوین منتقل می کنند.
در طى بیست روز حبس در انفرادى بند ٢۴٠ زندان اوین، چند بار ماموران اطلاعات وى را با چشمان بسته به اتاق بازجویى برده و از وى مى خواهند تا اطلاعات و رمز عبور تمامى ایمیل ها و فیس بوک خود را در اختیار ماموران قرار دهد تا از این طریق علیه وى مستند سازى کنند.
در طى این مدت، بازجویان وزارت اطلاعات براى وادار کردن حمید بابایى به همکارى بیشتر، وى را تحت فشار روحى شدید قرار داده و به وى مى گویند که همسرش را قانع کرده اند که از وى جدا شود.
در این مدت بازجویان درخواست مکرر وى براى ملاقات و یا تماس تلفنى با همسرش را رد کرده و وى را از هرگونه تماس با همسر و والدین محروم مى کنند.
در تمامى این مدت بازجویان وزارت اطلاعات با الفاظ رکیک و فحاشى سعى در شکنجه روحى وى داشته و اتهامات پوچ و مضحکى را به وى وارد مى کنند.
براى مثال بازجو براى تضعیف روحیه، به وى مى گویند که در تجمعات اعتراضى مقابل سفارت ایران در آمستردام شرکت داشته که حمید بابایى در جواب مى گوید که سفارت ایران در لاهه قرار دارد نه در آمستردام.
به وى مى گویند در رفت و آمدهایى که به ایران داشته اى جاسوسى مى کرده اى که حمید بابایى در جواب مى گوید من یکبار در دیماه ٨٨ از کشور خارج شده ام و پس از ٣ سال و هفت ماه اقامت در بلژیک، تنها در مرداد ۹٢ به ایران بازگشته و دستگیر شده ام.
بازجوها براى اعمال فشار بیشتر به وى مى گویند مدارک و اسناد متعددى علیه وى وجود دارد که تنها در دادگاه افشا مى شود ولى نهایتا در روز دادگاه هیچ مدرکى علیه وى افشا نمى شود.
سلول محل نگهدارى وى نیز یک سلول کوچک به عرض ۵/١ متر و طو ۵/٢ متر بوده که در یک گوشه آن فقط یک کاسه دستشویى قرار داشته که آن هم در وضعیت بهداشتى بسیار نامناسبى بود.
ماموران اطلاعات بعد از ٢٠ روز انواع شکنجه روحى وى را به انفرادى ٢٠۹ منتقل کرده و در نهایت پس از ٣۵ روز انفرادى، در تاریخ ۲۷ شهریور ۹٢، آقاى بابایى به بند ٣۵٠ اوین منتقل میشود.
به گفته آقاى بابایى او که هیچگاه فکر نمى کرد این قضیه به دادگاهى کردن وى منجر شود نهایتا در تاریخ ٣٠-۹-۹٢ در دادگاه انقلاب شعبه ١۵ به ریاست قاضى صلواتى به اتهام اقدام علیه امنیت ملى از طریق ارتباط با دول متخاصم به ۶ سال حبس تعزیرى و ۴ سال حبس تعلیقى محکوم می شود.
او می گوید که از لحظه ورود وى به دادگاه تا زمان خروجش تنها ١٢ دقیقه طول کشیده است و دادگاه اجازه حرف زدن و دفاع را به وى نداده است.
دادگاه حتى اجازه تعیین وکیل به وى نداده و به صورت تشریفاتى براى وى وکیل تسخیرى تعیین کرده است.
حمید بابایى مى گوید پس از این مدت طولانى اقامت در خارج از کشور، ذوق بسیارى براى دیدار خانواده و کشور عزیزم ایران داشتم که وزارت اطلاعات با استقبالى که از من و همسرم به عمل آورد، این سفر را به کام من وهمسرم و خانواده ام تلخ کرد و تجربه وحشتناکى را براى ما رقم زد.
به گفته وى، با تغییر دولت، هیچ تغییرى در رفتار ماموران به وجود نیامده و ماموران بى رحم وزارت اطلاعات به دور از هرگونه انسانیت و دلسوزى، با هر کسى که مطیع شان نباشد با توحش برخورد مى کنند.
ظاهر و گفتار متمدن مسئولان دولت جدید فقط پوششى براى فریب افکار مردم است و هیچ تغییر رویه اى در رفتار و وحشیگرى نیروهاى امنیتى به وجود نیامده است.