نفس در قفس

ظاهرا مامورین وزارت اطلاعات به مدت بیش از یک ماه او را زیر نظر داشته و مشغول تعقیب و مراقبت بودند. پس از دستگیری مامورین وزارت اطلاعات منزل و دفتر کارش را با حضور خود او بازرسی کرده و با ضبط کامپیوتر و مدارک دیگر او را به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل کردند.

فردای آن روز شفیق هادوی ، پسر ٢٧ ساله وی را تلفنی برای بازجویی به وزارت اطلاعات احضار کرده و حدود یک ساعت و نیم در مورد ملاقاتهای اخیر پدرش از او سوال کردند.

چند روز بعد پدر (مهدی هادوی اولین دادستان کل انقلاب اسلامی) و برادران و خواهران و فرزندش شفیق به وزارت اطلاعات مراجعه کرده و خواهان ملاقات با وزیر اطلاعات برای پیگیری وضعیت وی می شوند. پس از ساعتی معطلی، موفق به ملاقات شخصی که خود را بازپرس پرونده معرفی کرده می شوند و او به آنها می گوید موضوع به زودی حل می شود و از آنها می خواهد موضوع را رسانه ای نکنند.

چند روز پس از این ملاقات در تاریخ چهارم آبان ماه ١٣٨٩ مجددا شفیق را تلفنی احضار کرده و از او می خواهند که به تنهایی به وزارت اطلاعات برود زیرا باید مطالبی را به او بگویند که نمی توانند به پدر بزرگ و عموهایش بگویند. پس از مراجعه، شفیق بازداشت شده و چند مامور او را به دفتر شرکت آورده و بعد از بازرسی دفترش در شرکت او را با خود می برند که بعدا مشخص شد که او هم در بند ٢٠٩ زندانی شده است.

همانروز دادستان تهران جعفری دولت آبادی در پاسخ به این پرسش که آیا دستگیری پسر اولین دادستان کل انقلاب صحت دارد گفت که دستگیری آقای هادوی به دلیل جرم امنیتی بوده و صحت دارد ولی به دلیل مسایل امنیتی نمی توانیم اطلاع رسانی کنیم. در تاریخ ششم آبان ماه ١٣٨٩ مهدی هادوی طی نامه ای سرگشاده به وزیر اطلاعات از نحوۀ بازداشت شفیق اعتراض کرد.

بازداشت شفیق گروگانگیری برای اخذ اعترافات اجباری بود و بازجو مهدوی صراحتا گفته بود که بیا معامله کنیم! محمد امین همچون بسیاری دیگر زندانیان آن زمان جرم خاصی نداشت. حمایت از جنبش سبز و اعتراض به نتیجه انتخابات ٨٨ و ارتباط با خانواده های زندانیان و شهدای جنبش سبز علت دستگیری او بود ولی بازجو مهدوی به اعترافات بیشتری برای پرونده سازی و اتهامات سنگینتر نیاز داشت تا او را به مدت طولانی زندانی کند.

دادستان تهران جعفری دولت آبادی در ملاقات با او در حضور بازجو مهدوی از او خواسته بود که با بازجوی پرونده همکاری کند. جعفری دولت آبادی از نامه اعترض پدر وی نیز ناراحت بود و گفت که من پدر بزرگ و پسر و نوه را اینحا زندانی میکنم.

محمد امین در اعتراض به دستگیری فرزندش بمدت دوماه اعتصاب غذا کرد. پس از کاهش وزن ١٨ کیلویی و بیهوش شدن و زمین خوردن که منجر به شکستگی سرش شد در قبال آزادی شفیق اتهاماتی غیر واقعی را پذیرفت و شفیق با سپردن وثیقه ۵٠ میلیون تومانی آزاد شد. با پایان بازجویی ها نیز بمدت دوماه و نیم دادستان تهران پرونده را نزد خود نگه داشته و به دادگاه ارسال نکرد تا وی را مدت بیشتری در انفرادی نگه دارد.

پس از حدود پنج ماه زندان انفرادی در ٢٠٩،. پرونده به شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی ارسال شد. اتهامات وی اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام بوسیله ارتباط با سران جنبش سبز و … اعلام شد. او که ١۴۶ روز در سلول انفرادی و تحت فشار برای قبول اعمالی شد که واقعیت نداشت در دادگاه کلیه اتهامات را رد کرد. قاضی پیرعباسی او را به ۶ سال زندان محکوم کرده و تا زمان رای دادگاه تجدید نظر با وثیقه بسیار سنگین سه میلیارد تومان که هیچ تناسبی با اتهاماتش نداشت موقتا آزاد کرد.

چند ماه بعد این حکم عینا در شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر به ریاست قاضی موحد تایید شد. محمد امین هادوی جهت اجرای حکم در دی ماه ١٣٩٠ به زندان فراخوانده شد و از آن موقع بدون حتی یکروز مرخصی در بند ٣۵٠ اوین در حال گذران دوره محکومیت بوده است. همواره دادستان با مرخصی اش مخالفت کرده و حتی اجازه ملاقات با وکیل خود را هم به وی نداده است.

گفتنی است که در طول این دوره پنج ساله وی به بیماریهای گوناگونی مبتلا شده و دوبار هم در بیمارستان های دولتی تحت عمل جراحی قرار گرفته است.

اتهامات نوشته شده در حکم: “ارتباط با سرکرده های جنبش سبز – فعالیتهای تبلیغی و کمک های مالی واتهامات نانوشته در حکم: ارتباط با روزنامه نگاران در داخل و خارج کشور و کمک به آنها- مراجعه به خانواده های زندانیان و خانواده های شهدای جنبش سبز – ارتباط با سایتهای جرس، کلمه و رسا – ارتباط بین اصلاح طلبان داخل و خارج کشور”.

او همچنین در اعتراض به حمله وحشیانه به بند ٣۵٠ در ٢٨ فروردین ١٣٩٣ به مدت ١۵ روز در انفرادی ٢۴٠ زندانی شد.

پدر وی مهدی هادوی اولین دادستان کل انقلاب نیز بعلت نگارش نامه هایی در اعتراض به بازداشت فرزند و نوه اش با شکایت وزارت اطلاعات دوره احمدی نژاد در دادگاه محکوم شد.