مدال تجلیل شهرداری پاریس به نرگس محمدی
3-می-2016
گروه خبری: آزادی بیان -
سایت نفس در قفس: گزارشگران بدون مرز (RSF) و شهرداری پاریس از «قهرمانان آزادی اطلاع رسانی» تجلیل کردند. شهردار پاریس مدالهای شهر پاریس را به چهار روزنامهنگار جهان از جمله نرگس محمدی اهدا کرد.
به گزارش وبسایت رسمی گزارش گران بدون مرز، در استانه سوم ماه می روز جهانی آزادی مطبوعات، گزارشگران بدون مرز (RSF) و شهرداری در روز دوشنبه دوم می همایش نبرد روزنامهنگاری را در تجلیل از « قهرمانان آزادی اطلاع رسانی» برگزار کردند.
در این همایش با اشاره به تلاش روزنامهنگاران از روشنگریهای سندهای پاناما تا مقاومت روزنامهنگاران در ترکیه، افغانستان، ایران و بروندی، چشم اندازی از نبرد معاصر روزنامهنگاری ترسیم شد.
چهره های برجسته روزنامهنگاری از این میان جروم فنگلیو مدیر روزنامه لوموند، قدری کورسل روزنامهنگار از ترکیه، پل موریرا تهیه کننده برنامه تحقیق پنهان ( برنامهای که افشاگر پولشویی گسترده در اروپا و کشور لوزامبورگ بود متهم دادگاه ماجرای لوکسلیکس در همین کشور) ویل فیتس جیبون روزنامهنگار عضو کنسرسیوم جهانی روزنامهنگاران تحقیقی، الیز اوسه روزنامهنگار نامدار روزنامهنگاری تحقیقی فرانسه و میکائل جان دبیر اول سازمان کشورهای فرانسه زبان شرکت داشتند.
در همایش نبرد روزنامهنگاری، آن هیدالگو شهردار پاریس مدالهای شهر پاریس به چهار روزنامهنگار جهان اهدا کرد. این مدالها افزون بر نکوداشت تلاش روزنامهنگاران در سراسر جهان، نماد حمایت پاریس پایتخت فرانسه از آزادی اطلاع رسانی و کنشگران آن است.
نرگس محمدی، روزنامهنگار و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، در روز ١٣ اردیبهشت ١٣٩۴ به شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران احضار شده بود تا برای اتهاماتی چون « اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلغ علیه نظام» برای فعالیتهای پس از آزادی و شرکت در کارزارهایی چون « لغو مجازات اعدام» محاکمه شود. وی در ظاهر برای سپری کردن حکم شش سالهای بازداشت و روانه زندان اوین شد. نرگس محمدی در زندان اوین هم از حق دسترسی به درمان ضروری محروم است و هم از داشتن ارتباط با فرزندان و همسرش که در تبعید و در فرانسه بسر میبرند. گزارشگران بدون مرز نگران وضعیت سلامت او است. وی در اواخر ماه اکتبر در در حالی که دستانش به تخت دستبند شده بودند در بیمارستانی در تهران بستری شد، ولی ده روز بعد بر خلاف نظر پزشکان معالجاش به زندان بازگرداننده شد. در روز اول اردیبهشت دادگاه نرگس محمدی در پشت درهای بسته برگزار شد.
تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که در پاریس زندگی میکند، مدال نرگس را دریافت کرد، وی در باره زندان اوین نماد خودکامهگی و وضعیت زندانیان در این زندان سخن گفت که خود نزدیک به چهارده سال از عمرش را با بازداشتهای متعدد در آن گذارنده است. سپس بخشی از پیام نرگس محمدی خوانده شد.
“(….)این نامه را امروز اول اردیبهشت می نویسم که روز تولدم و روز محاکمهام در دادگاه است. امروز برای سومین بار در ١٢ سال گذشته محاکمه شدم. بار اول برای مصاحبه ها و نوشتههایم در رابطه با زندانیان سیاسی و عقیدتی بود، بار دوم در رابطه با فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر و شورای ملی صلح و اعتراض به وقایع انتخابات ۸۸ بود؛ و امروز یک بار دیگر به دلیل ارائه فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر و اعتراض به نقض حقوق بشر محاکمه شدم. یکی از مهمترین اتهامات من که درهر ۲ محاکمه مشترک بوده فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق مصاحبهها و نوشتههایم بوده و این چیزی نیست جز سندی برای “نبود آزادی بیان” در ایران، نوشتهها و مصاحبههای من که اغلب از طریق رسانههای خارجی منتشر شده اند، در مورد نقد قوانین و رفتار تبیعض آمیز علیه زنان، اعتراض به اعدام و به ویژه پیگیری اعدام کودکان زیر ۱۸ سال و نقض حقوق بشر و تأکید بر تحقق جامعه مدنی در ایران بوده است. امکان بیان چنین نقدهایی در مطبوعات ایران غیرممکن است و منجر به توقیف شدن روزنامه می شود، پس بدیهی است که منتقدان در اولین پله آزادی بیان متوقف می شوند و اگر بخواهند انتقادات و عقاید خودشان را از طریق رسانه های خارجی اعلام کنند، به اتهام تبلیغ علیه نظام محاکمه میشوند.(….)”
در رده بندی جهانی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۱۶ از میان ۱۸۰ کشور افغانستان در رده ۱۲۰ ، ترکیه ١۵۶ ، بروندی ١۵١ و ایران در رده ۱۶۹ قرار دارند.