مریم اکبری منفرد؛ ۱۲ سال زندان بدون حتی یک روز مرخصی( ۱۳۸۸-۱۳۹۹)
30-دسامبر-2020
گروه خبری: دسته‌بندی نشده -
نفس در قفس: مریم اکبری منفرد، متولد سال ۱۳۵۴ فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی است که هم اکنون وارد دوازدهمین سال حبس خود را در زندان اوین شد. در گزارش زیر، آخرین وضعیت این زندانی سیاسی در دوازدهمین سال حبس آورده شده است.
به گزارش«نفس در قفس»، ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران، مربم اکبری منفرد مادر سه فرزند است که به هنگام بازداشت مریم دختر کوچکش ۴ ساله بود. در تمام ۱۱ سال مریم اکبری از داشتن حق مرخصی وبودن در کنار فرزندانش محروم بود.
دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام «ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک او عبدالرضا و خواهرش رقیه نیز در سال ۶۷ و موج اعدام زندانیان سیاسی در تابستان آن سال اعدام شدند.
او پس از تظاهرات روز عاشورا در بامداد روز ۹ دی ۱۳۸۸، در منزلش بازداشت شد و روز ۱۱ خرداد ۱۳۸۹، به اتهام محاربه از طریق هواداری در سازمان مجاهدین خلق ایران در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست صلواتی بدون داشتن وکیل به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد، اتهامی که او آن را هرگز نپذیرفته است. حکم بدوی او عینا در شعبه تجدیدنظر تایید شد. مریم اکبری در تمام این سال‌ها از خدمات پزشکی مناسب محروم بوده است در حالی که از بیمار‌‌ی‌های تیروئید و روماتیسم مفصلی رنج می‌برد.
اعاده دادرسی مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۹۳ از سوی دادگاه دیوان عالی کشور رد شد.
اگرچه مریم اکبری منفرد به اتهام محاربه محاکمه شد و حکم گرفته است، اما در قوانین جدید که در سال ۱۳۹۲ وضع شده، اتهام محاربه شامل کسی می‌شود که شخصا اسلحه به دست بگیرد یا عضو یک گروه مسلح باشد. دو سازمان یاد شده گفته‌اند که ملاقات خانم اکبری منفرد با خویشاوندانش در کمپ اشرف در عراق، دلیلی بر عضویت او در سازمان مجاهدین یا دنباله روی از این تشکیلات نیست و اگر او طبق قانون جدید محاکمه می‌شد، محکومیتش محاربه نبود: «افزون بر این، طبق ماده ۱۰ قانون جدید وقتی تغییرات این چنینی در قانون به مرحله اجرا می‌رسد و قانون جدید به نفع متهم است، باید عطف به ما سبق اعمال شود. به این ترتیب اکبری منفرد باید تبرئه و فورا از زندان آزاد می‌شد.»
در شهریور ۱۳۸۹ به زندان رجایی‌شهر کرج تبعید شد و بعد از آن در اردیبهشت ۱۳۹۰ به همراه سایر زنان سیاسی به زندان قرچک ورامین منتقل شد. بعد از نزدیک به سه هفته و با اعتراض نهادهای حقوق بشری و خانواده زندانیان سیاسی او به همراه هشت تن دیگر از زندانیان سیاسی به زندان اوین، محل نگهداری سایر زنان سیاسی انتقال داده شد.
مریم اکبری منفرد در مهرماه ۱۳۹۵ با ارسال شکواییه‌ای به دادسرای تهران خواستار تحقیق درباره جزئیات اعدام خواهر و برادر خود شد. مسئولان قضائی اما نه تنها به شکایت او رسیدگی نکردند بلکه او را تهدید و دسترسی‌اش به درمان‌های ضروری را نیز قطع کردند.
در بهمن ۱۳۹۵، مریم اکبری منفرد شکایتی را در گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل ثبت کرد و از این نهاد خواست تا جمهوری اسلامی ایران را درباره پرونده و سرنوشت خواهر و برادرش مورد سئوال قرار دهند.
در پی این شکایت گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد، خواهر و برادر مریم را به عنوان«ناپدیدشده قهری» به رسمیت شناخت و از جمهوری اسلامی ایران خواست تا درباره سرنوشت آنها توضیح دهد.
مریم اکبری منفرد پس از ارائه شکایت در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۹۵، درباره اعدام اعضای خانواده‌اش در سال ۱۳۶۷، توسط دادستان تهران در یک اقدام تلافی‌جویانه از خدمات پزشکی محروم و تهدید به افزایش ۳ سال حکم زندان و تبعید به زندان سیستان و بلوچستان گردید.
در فروردین ۱۳۹۸، سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری مریم اکبری منفرد شد و از مقامات ایران خواست تا به «آزار» و «شکنجه» او و خانواده‌اش پایان دهند.
مریم اکبری منفرد از سال ۸۸ به مدت ۱۱ سال از حق مرخصی محروم بوده است این در حالی است که دادگاه انقلاب در سال ۱۳۹۲ وثیقه یک میلیارد و ۱۵۰میلیون تومانی برای مرخصی این زندانی سیاسی از خانواده او گرفته است و در لحظه آخر و هنگامی که فرزندان این زندانی سیاسی منتظر آمدنش به خانه بوده‌اند، به آنها گفته شده که مرخصی منتفی شده و از وزیر اطلاعات نامه آمده که این خانم نباید مرخصی برود.
مریم اکبری منفرد در حالی دوازدهمین سال حبسش را آغاز می‌کند که باتوجه به شیوع کرونا در زندانها از حق مرخصی محروم مانده است و مدت یکسال است که دخترانش را ملاقات حضوری ندیده است.