مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی از زندان آزاد شد
1-آگوست-2017
گروه خبری: اقلیت های دیني - زنان -
سایت نفس در قفس: مریم نقاش زرگران زندانی عقیدتی پس از پایان دوران محکومیت خود و پس از چند روز بدعهدی مسوولان قضایی، سرانجام از زندان آزاد شد.
به گزارش «محبت نیوز»، مریم (نسیم) نقاش زرگران، نوکیش مسیحی زندانی در اوین پس از تحمل بیش از چهار سال حبس از عصر روز سه شنبه دهم مرداد از زندان آزاد شد.
آزادی این زندانی در حالی صورت گرفت که دوران حبس با احتساب جریمه‌هایی که پس از غیبت ناخواسته برای او منظور کردند روز هفتم خرداد به پایان رسیده بود و خانوادهی این زندانی برای استقبالش به زندان اوین مراجعه کردند، اما با بدعهدی مسوولان زندان و این بهانه که نامهی آزادی او صادر نشده سه روز دیگر هم او را در زندان نگه‌داشتند.
مریم نقاشزرگران متولد سال ١٣۵٧ از دی ماه سال ١٣٨٨ به اتهام تشکیل کلیساهای خانگی و ترویج مسیحیت تحت بازجویی قرار گرفت و در نهایت سال ۱۳۹۱ توسط اطلاعات سپاه بازداشت شد و مدت‌ها به نقطه‌ای نا معلوم منتقل شد.
گرچه او با قید وثیقه آزاد شد، اما غیابی به چهار سال زندان محکوم گردید و دادگاه تجدید نظر هم حکم دادگاه بدوی را تایید کرد و او که در ترکیه شاغل بود به ایران بازگشت و ٢٨ تیر ماه سال ٩٢ به زندان افتاد.
او به دلیل بلاتکلیفی و در اعتراض به حکم صادره از ششم خرداد ٩۵ دست به اعتصاب غذا زد و ١٧ خرداد ماه با وعده اینکه به پرونده و مطالبات او رسیدگی میشود بطور موقت آزاد و به مرخصی آمد، اما بار دیگر هفتم تیر همان سال به زندان فرا خوانده شد.
این زندانی عقیدتی بار دیگر ٢۵ تیر ماه همان سال دست به اعتصاب غذا زد و بار دیگر با همان وعده‌ها از ٣١ تیر به مرخصی فرستاده شد.
اما اعتصاب‌ها وضعیت جسمی او را هر روز وخیم‌تر کرد. این نوکیش مسیحی که مبتلا به بیماری «ASD» و درد مفاصل و لرزش بدن است و همچنین چند سال پیش تحت عمل جراحی قلب نیز قرار گرفته بود. ارمغان طولانی شدن زندان و اعتصاب‌های پی در پی برای او ضعف جسمی بود که بر شدت بیماری او افزود.
وضعیت جسمی او در زندان آنقدر وخیم شده بود که مادرش در پیامی ویدیویی خطاب به مردم و مسوولان اعلام کرد وضعیت جسمی و روحی دخترش بسیار بحرانی است و «هر لحظه امکان دارد دست به کاری بزند که نباید».
مریم نقاش زرگران بارها سعی کرد علاوه بر اعتصاب غذا با نامه‌نگاری صدای اعتراض خود را به گوش مسوولان قوه قضاییه برساند و بتواند از حق آزادی مشروط استفاده کند، اما هرگز با آن موافقت نشد.
فشارها بر او زمانی زیاد شد که به وی اجازه دادند در مرخصی بماند تا تکلیفش روشن شود، اما به او فراخوان دادند و مدت زمانی هم که در بیرون از زندان بود به عنوان جریمه برایش محسوب کردند.