ممانعت از اعزام اصغر قطان به بیمارستان
10-آوریل-2014
گروه خبری: زندانیان -
سایت نفس در قفس: گزارشهای متعدد از زندانهای جمهوری اسلامی ایران، حاکى از عدم رعایت اخلاق پزشکى توسط برخى پزشکان زندان، برخوردهاى توهین آمیز، عدم توجه به بیمارى زندانیان و تنها تجویز داروهایى مسکن توسط برخی از پزشکان ای بهداری های نظامی مستقر در زندانها است و اعزام به بیمارستان هاى خارج از زندان نیز در اکثر موارد تا به امروز، امرى دست نیافتنى بوده است.
به گزارش کمپین صلح فعالان در تبعید، در آخرین مورد از نقض حقوق اساسی زندانیان، چهارشنبه ٢٠/١/۹٣، مسئولان قضایى و زندان اوین، علیرغم وخامت حال اصغر قطان زندانى ۶٠ ساله بند ٣۵٠ که از بیماریهاى متعددى رنج مى برد، بر خلاف نظر و تاکید پزشک متخصص مبنى بر عمل جراحى وى، از اعزام او به بیمارستان خوددارى کردند.
اصغر قطان که در تاریخ ١۹/١٠/٨۹، براى دومین بار پس از دهه ۶٠ بازداشت و در دادگاه قاضى مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شده است، از بیماریهاى قلبى، تومور معده، آب مروارید چشم، میگرن، کم خونى، پروستات و کبد رنج مى برد و احتیاج به چند عمل جراحى فورى دارد.
او اسفند سال گذشته نیز یک روز قبل از عمل جراحى معده، به زندان برگردانده شد و مسئولان زندان، مانع از عمل جراحى وى شدند.
یک منبع مطلع به خبرنگار کمپین اطلاع داد که وضعیت سلامتى و جسمى اصغر قطان، بسیار وخیم و نامطلوب بوده و با وجود عدم رسیدگى هاى مکفى و تخصصى در زندان، جان ایشان در خطر مى باشد.
اصغر قطان، تنها مورد از زندانیان بیمار که از درمان محروم میشود، نیست. بهاره هدایت٬ زینب جلالیان، رضا شهابى، حمیدرضا مرادى سروستانى٬ مصطفى دانشجو٬ افشین کرم‌پور٬ امیر اسلامى٬ عبدالفتاح سلطانى٬ حسین رونقى ملکى و محمد داورى، شاهین دادخواه، محمد رضا پورشجرى و بسیارى دیگر از زندانیان زندانهاى مختلف جمهورى اسلامى ایران نیز با مشکل مشابه مواجه هستند.
پیشتر ۲۰زندانى سیاسى بند ۳۵۰ زندان اوین نیز در تاریخ ۱۱ اسفندماه طى نامه‌اى به رئیس قوه قضائیه نسبت به وضعیت زندانیان بیمار هشدار دادند.
در این نامه این افراد تاکید کردند که قاضى صلواتى٬ رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب٬ مسئول محرومیت تعدادى از زندانیان از دسترسى به مراقبتهاى پزشکى است. این زندانیان تاکید کرده بودند که بارها مسئولان زندان و دادستانى به نظر پزشکى قانونى توجهى نکرده و مشکلات بزرگى را براى بیماران ایجاد کرده‌اند.
١۵ اسفند سال گذشته نیز، عبدالکریم لاهیجى٬ رئیس فدراسیون بین‌المللى جامعه‌هاى حقوق بشر در خصوص وضعیت زندانیان بیمار گفت: “دولتمردان ایران به عمد با دسترسى زندانیان به مراقبتهاى پزشکى مخالفت می‌کنند. آنها زندانى عقیدتى را دو بار مجازات می‌کنند؛ بار اول با دستگیرى و حبس خودسرانه آنها و سپس با ایجاد شرایط غیرقابل تحمل در حبس شامل محرومیت از درمان زندانیان بیمار که سلامتى و وضعیت جسمانى آنها را به خطر می‌اندازد.”
جلوگیرى از درمان زندانیان در زندانهاى جمهورى اسلامى ایران در حالى صورت مى گیرد که ایران از دسامبر ١۹۶۶، به میثاق بین المللى حقوق اقتصادى-اجتماعى و فرهنگی ملحق شده است و به موجب قطعنامه هاى (بیست و چهارم) ۶۶٣مورخ ٣١ ژوئیه ١٩۵٧ و ٢٠٧۶(شصت و دوم) مورخ ١٣ مه ١٩٧٧ شوراى اقتصادى و اجتماعى مکلف به رعایت “حداقل مقررات معیار براى رفتار با زندانیان” است که به موجب آن زندانیان بیمار که نیاز به مداواى تخصصى دارند باید به موسسات تخصصى یا بیمارستان هاى عادى منتقل شوند.
بخش خدمات پزشکى این مقررات تاکید دارد: هر زندان که در داخل آن، بیمارستان هست، تجهیزات، لوازم و وسایل پزشکى آن باید براى مراقبتهاى بهداشتى و مداواى زندانیان بیمار مناسب و کارکنان آن آموزش هاى لازم دیده باشند.
اما گزارشات متعدد از بهدارى هاى موجود در زندانها، حاکى از عدم رعایت اخلاق پزشکى توسط برخى پزشکان، برخوردهاى توهین آمیز ، عدم توجه به بیمارى زندانیان و تنها تجویز داروهایى مسکن توسط برخی از پزشکان ای بهداری های نظامی مستقر در زندانها است و اعزام به بیمارستان هاى خارج از زندان نیز در اکثر موارد تا به امروز، امرى دست نیافتنى بوده است.