وضعیت سلامتی سعید متین پور «نگران کننده است»
3-فوریه-2015
گروه خبری: اقلیت های قومی -
سایت نفس در قفس: خانواده سعید متین پور از وضعیت جسمی فرزندشان و شرایط سخت بند قرنطینه زندان زنجان ابراز «نگرانی شدید» کرده و مسئولان امنیتی را مسئول رسیدگی سریع به وضعیت جسمی وی دانستند.
«سیده علیّه موسوی» مادر سعید متین پور فعال حقوق بشر و روزنامه نگار آذربایجانی ، در گفتگو با سایت سعید متین پور گفته است: ما طی روزها و هفتهها همچنان منتظر آزادی سعید بودیم تا این که از دو ماه قبل عفونت لثههای سعید به حد وخیمی رسید و به ناچار باید نزد پزشک متخصص تحت درمان قرار میگرفت. ولی متاسفانه علیرغم درخواستهای متعدد سعید و ما، هیچ گاه این کار صورت نگرفت و او با داروهای آنتی بیوتیکی که خود ما برایش فرستادیم، تا کنون با عفونت لثهها کنار آمده است. آنان حتی اجازه درمان در زندان نیز به وی نمیدهند.
به گفته ی مادر این فعال حقوق بشر، مسئولان امنیتی نسبت به هر گونه اطلاعرسانی از وضعیت سعید متین پور در زنجان بسیار حساس شده و اعلام کردند که قصد ما از آوردن سعید به زنجان، آزاد کردن وی است که اطلاعرسانی، مانع این کار خواهد شد.
وی در ادامه افزوده: آنها تاکید کردند که اکنون پروندهی سعید در دست ماست و هر طور که بخواهیم، میتوانیم با آن رفتار کنیم.
روز ۶مهر۹۳ سعید متین پور روزنامه نگار و فعال حقوق بشر آذربایجانی به صورت اجباری به زندان زنجان منتقل شود.
این انتقال در پی پروژه انحلال بند ۳۵۰ (بند سیاسی) زندان اوین صورت گرفته شد.
«سیده علیّه موسوی» ضمن اشاره به دیگر وعدههای مسئولان امنیتی زنجان در اوایل پاییز ۹۳ همزمان با انتقال سعید به زندان این شهر، بیان میکند: آنان با ادعای تصمیم بر آزادی، سعید را بالاجبار به زندان زنجان منتقل کردند، حال آن که اینک بعد از پنج ماه میگویند او را برای تنبیه به زنجان منتقل کردهایم. آنان از دو ماه قبل قول رسیدگی به درمان سعید را داده بودند ولی بعد از این مدت هیچ پاسخی به پیگیریهای ما نمیدهند. ما از این همه دروغ و فریب آنان خسته شدهایم.
سعید متین پور روز ۴خرداد۸۶ بازداشت و در شعبه ۱۵دادگاه انقلاب به اتهام ارتباط با بیگانگان و تبلیغ علیه نظام به ۸سال حبس تعزیری محکوم شد.
با احتساب ۹ ماه دورهی بازداشت وی در سال ۸۶، امسال هفتمین سالی است که این روزنامه نگار در زندان بسر می برد.
سعید متین پور وبلاگ نویس و همچنین عضو هیات تحریریه هفته نامه های «یارپاق»، «موج بیداری» و همکار روزنامههای محلی آذربایجان بود.
نهادها و سازمانهای حقوق بشری به دفعات با اعتراض به حکم هشت سالهی این فعال حقوق بشر و روزنامهنگار آذربایجانی، او را زندانی عقیده دانستهاند.
نگرانیهای خانوداه و فعالان حقوق بشری در مورد وضعیت جسمی و تلاشها برای آزادی وی نیز همواره از سوی نهادهای امنیتی ایران بیپاسخ مانده است.