کانون صنفی معلمان: عبدالفتاح سلطانی باید به بیمارستان اعزام شود
14-دسامبر-2014
گروه خبری: زندانیان -
سایت نفس در قفس: کانون صنفی معلمان و سازمان معلمان ایران در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه با اشاره به «وضعیت جسمانی نامناسب و شدت یافتن بیماری» عبدالفتاح سلطانی، حقوقدان و وکیل مدافع زندانی، خواستار اعزام او از زندان اوین به بیمارستان شدند.
در این نامه که در سایت «حقوق معلم و کارگر» منتشر شده است، این دو تشکل صنفی معلمان ایران خطاب به صادق لاریجانی نوشته‌اند که عبدالفتاح سلطانی طبق نظر کمیسیون پزشکی و پزشکی قانونی نیاز به بستری شدن در بیمارستانی خارج از زندان دارد.
عبدالفتاح سلطانی از بنیان‌گذاران کانون مدافعان حقوق بشر است. آقای سلطانی از جمله به اتهام تأسیس این کانون و اقدام علیه امنیت ملی به ۱۳ سال زندان محکوم شده است. وی از شهریور ماه سال ۱۳۹۰ در زندان به سر می‌برد. او از جمله وکلای مدافع فعالان حقوق معلمان بوده است.
متن کامل نامه سرگشاده کانون صنفی معلمان و سازمان معلمان ایران به رئیس قوه قضائیه در ارتباط با بیماری عبدالفتاح سلطانی در ادامه آمده است:
ریاست محترم قوه قضاییه حضرت آیت الله آملی لاریجانی
با سلام و احترام
همان گونه که مستحضرید، آموزش و پرورش ایران سال هاست که از آسیب‌ها و ناکارآمدی‌های فراوان در زمینه‌های مختلف از جمله مشکلات معیشتی معلمان در رنج است. نیاز به تکرار نیست و بی‌شک شما نیز آگاهید که قشر حقوق بگیر جامعه به ویژه فرهنگیان بیشترین آسیب‌ها را از فشار تورم و نابسامانی‌های اقتصادی متحمل شده است. در همین راستا، از حدود یک دههٔ پیش تشکل‌های صنفی معلمان در پاسخ به نیاز بخش قابل توجهی از فرهنگیان کشور که از وضع دشوار معیشتی خود در رنج بوده‌اند، با روش‌هایی کاملاً مسالمت آمیز، به طرح و پی گیری خواسته‌های آنان پرداخته‌اند. با کمال تأسف وتحیر این گونه اقدامات عدالت طلبانهٔ فعالان صنفی معلمان منجر به برخوردهای شدید نیروهای انتظامی و امنیتی و صدور احکام قضایی برای شمار زیادی از آنان گردید که پرونده تعدادی از این فعالان همچنان مفتوح است و برخی دیگر نیز مظلومانه شرایط دشوار زندان را تحمل می‌نمایند.
در پاسخ به این ندای عدالت طلبانه، تعدادی از وکلای شریف کشور داوطلب دفاع از معلمانی شدند که با حقوق قانونی خود و پیچ و خم‌های محاکم قضایی آشنایی چندانی نداشتند. ازجمله شاخص‌ترین این افراد آقای عبدالفتاح سلطانی است که در راستای مسئولیت خود به عنوان وکیل، بدون کوچک‌ترین چشمداشت مادی نمونهٔ کاملی از بیداری وجدان، شرافت و پای بندی به اصول اخلاق انسانی را در دفاع از معلمان به نمایش گذاشت. ایشان اگرچه بی‌تردید پاداش حق جویی خود را از داوری بی‌خطای الهی گرفته و خواهد گرفت؛ اما هم اکنون با کمال تأسف و تحیر شاهدیم همراه با برخی موکلان خود در حال گذراندن دوران محکومیت سنگین خویش است.
ریاست محترم!
ضرورتی که ما به عنوان بخشی از جامعهٔ معلمان این کشور را، به نوشتن این نامه ملزم نمود، اطلاع یافتن از وضعیت جسمانی نامناسب و شدت یافتن بیماری آقای عبدالفتاح سلطانی در زندان است که طبق نظر کمیسیون پزشکی و پزشکی قانونی نیاز و الزام به بستری شدن در بیمارستانی خارج از زندان دارد. به نظر می‌رسد برخلاف نظر پزشکان؛ مسئولان زندان، دادستان و نماینده‌های آنان با انتقال بیمار به بیمارستان مخالفت می‌نمایند. این مخالفت در حالی صورت می‌گیرد که باتوجه به تایید پزشکی قانونی و پزشک متخصص قلب بیمارستان امام و گذراندن بیش از سه سال حبس بدون حتی یک روز مرخصی، این مرخصی استعلاجی حق قانونی ایشان است. خواستهٔ حداقلی ما از شما رسیدگی به این موضوع و صدور دستورات لازم برای بهبود شرایط این انسان ارزشمند است. همچنین تذکر جدی به مسئولان فوق که مطابق باقانون مجازات اسلامی، قانون حقوق شهروندی، و آیین نامه سازمان زندان‌ها که تاکید بر حفظ سلامت زندانیان دارد، عمل نموده و برخلاف اصول قانون اساسی مجازاتی بیش از رأی دادگاه را بر زندانی تحمیل ننمایند و همان گونه که وظیفه دارند، اصل قانونی بودن مجازات را رعایت کنند. بدون شک همهٔ ما این جملات را از یاد نبرده‌ایم که «… سیاست قوه قضائیه را این قرار دهید که مساًله زندان حل شود. هم از جنبهٔ مجازاتی و هم هرچقدر ممکن است مجازات زندان کاهش پیدا کند… زندان پدیده‌ای است نامطلوب برای خود زندانی، خانواده او و محیط کارش…»
بی‌گمان محکومیت و زندانی نمودن چنین انسان‌هایی بذر تردید در عادلانه بودن احکام برخی محاکم قضایی را در دل افرادی که از نزدیک با ایشان آشنایی دارند؛ می‌افشاند. اکنون با سخت گیری‌های فراقانونی نسبت به فردی که به ملایمت طبع، قانون گرایی، اعتقاد به فعالیت در چارچوب‌های پذیرفته شده مشهور است؛ این گونه زندانیان، خانواده و دوستان ایشان را از آنچه هستند نا‌امید‌تر نکنیم و با توجه فوری به ابتدایی‌ترین حقوق پذیرفته شده‌شان موجبات دلگرمی آنان به دستگاه قضا را بیش از پیش فراهم نماییم.
حضرت آیت الله؛ اگر لازم است به توصیهٔ بزرگان دین به عنوان یک مسلمان و پیش از آن به عنوان یک انسان نسبت به سرنوشت همنوعان و هم کیشان خود در اقصی نقاط جهان حساس باشیم و به رفع مشکلات آنان اهتمام نماییم، قانوناً، شرعاً و اخلاقاً مجاز نیستیم نسبت به سرنوشت برخی از این افراد و خانواده‌های محترمشان که علاوه بر صفات بالا هموطن ما نیز می‌باشند بی‌تفاوت بمانیم.
آذرماه ۱۳۹۳