مسولان زندان رجایی‌شهر شاکیان را ترغیب به اجرای حکم قصاص می‌کنند
11-می-2014
گروه خبری: اعدام - زندانیان -
سایت نفس در قفس: زندان رجایی‌شهر کرج یکی از زندان‌های پرجمعیت ایران و از جمله زندان‌هایی است که بالاترین آمار زندانیان اعدام شده را به خود اختصاص داده است.
بنا به اطلاع «نفس در قفس»، این زندان با ظرفیت اسمی ۱۵۰۰ نفر در حال حاضر پذیرای ۶ هزار زندانی است که حدود ۳ هزار نفر از این تعداد محکومان به قصاص هستند.
در این زندان هم‌چنین حدود ۲۵۰ زندانی سیاسی و عقیدتی نگه‌داری می‌شوند که نزدیک ۴۰ تن از این زندانیان نیز به اعدام محکوم شده‌اند.
زندانیان زندان رجایی‌شهر کرج روزانه بین ۲ تا ۲ ساعت و نیم حق استفاده از هواخوری را داشته و مجبور هستند هزینه‌ی اعزام به بیمارستان، دندان‌پزشک، خرید عینک و عصا را خود بپردازند.
یک منبع مطلع که نخواست نامش فاش شود در این رابطه به گزارش‌گر «نفس در قفس» گفت: «مسولان در این‌جا زندانیان را به شدت تحت فشار قرار می‌دهند. هر زندانی هنگام ورود به زندان بایستی در مقابل ۲ دوربین لباس‌های خود را کاملا از تن درآورد. در صورت اعتراض نیز با ۲۰ روز انفرادی تنبیهی مواجه خواهد شد که اغلب با ضربات شوکر، باتوم و کابل هم‌راه است.»
این منبع در خصوص وضعیت محکومین به قصاص در زندان رجایی‌شهر کرج نیز اظهار داشت: «هر هفته از ساعت ۸ شب دوشنبه تا ۲ بعد از ظهر سه‌شنبه، نفس‌ها در سینه حبس می‌شود و همه در انتظار خوانده شدن اسامی جدید هستند. خانواده‌های اغلب زندانیان نیز به دلیل حبس طولانی متلاشی شده و همسرانشان از آنان طلاق گرفته‌اند.»
این شاهد عینی با تاکید بر معزل رواج مواد مخدر در این زندان تصریح کرد: «اغلب زندانیان محکوم به اعدام به دلیل فشار طاقت‌فرسای سال‌ها زندگی زیر سایه‌ی مرگ دچار اعتیاد شده و شیشه، کراک یا متادون مصرف می‌کنند.»
این در حالی است که پزشکان زندان رجایی‌شهر تصریح کرده‌اند که متادون برای این زندانیان بسیار مضر بوده و در طول ۵ سال کبد فرد را از بین می‌برد.
این منبع در خصوص چگونگی ورود مواد مخدر به زندان نیز خاطر نشان کرد: «بیش‌تر این مواد در بسته‌های ۱ یا ۱ و نیم کیلوگرمی از طریق حفاظت زندان وارد شده و در بندها در اختیار پخش کننده‌ها قرار می‌گیرد. آقای فرجی، رییس پیشین حفاظت نیز به دلیل اعتراض زندانیان سیاسی به این عمل‌کردش به زندان قزلحصار منتقل شد.»
وی در خصوص اجرای احکام اعدام نیز اظهار داشت: «در طول سال ۱۳۹۲ ده‌ها زندانی با رضایت شکات خود بایستی از اعدام نجات پیدا می‌کردند اما با اصرار برخی از مسولان به دار آویخته شدند.»
گفتنی است، اغلب زندانیان متهم به قتل بدون حضور وکیل مدافع و تحت فشار مجبور به قبول اتهامات خود می‌شوند، به گونه‌ای که اغلب آنان در هنگام انتقال از اداره‌ی آگاهی به زندان با دست، پا یا دنده‌ی شکسته وارد زندان می‌شوند.