پشت کردن جامعه‌ی آمریکا به مجازات اعدام عامل از کار افتادن ماشین مرگ
9-ژوئن-2019
گروه خبری:
نویسنده: نیک آلن
ترجمه: گروه ترجمه‌ی لیگ حقوق بشر زندانیان ایران
دن وسکوئز روزگاری اهرم اتاق گاز یا «جعبه‌ی سرفه» – نامی که زندانیان زیر اعدام به آن داده‌اند – را می‌کشید. به عنوان جلاد ایالت کالیفرنیا او در حالی که محکومین از دنیا می‌رفتند به چشمانشان خیره می‌شد.
او می‌گوید: «آن‌ها سعی می‌کنند نَفَس نکشند اما گاز از طریق منافذی راه خود را به داخل باز می‌کند. ۷ ثانیه طول می‌کشد. سر به سمت جلو خم می‌شود و آن‌ها می‌میرند. یکی از آن‌ها به من گفت همه با فرشته‌ی مرگ خواهند رقصید.»
وسکوئز که حالا بازنشسته شده، ۲۵ سال پیش آخرین نفر را با سیانید هیدروژن مسموم کرد. او هم‌چنان طرفدار مجازات مرگ است. اما حتی او نیز اعتراف می‌کند که این مجازات نفس‌های آخرش را می‌کشد.
در حال خارج کردن صندلی اتاق مرگ زندان ایالتی سنت کوانتین بعد از آن‌که گاوین نیوزم، فرماندار کالیفرنیا دستور تعلیق کلیه‌ی احکام اعدام را صادر کرد.
او گفت: «آیا [مجازات مرگ] از قتل جلوگیری می‌کند؟ نه. آیا عامل پیش‌گیری است؟ نه. اگر سیاست‌مداران از طریق مخالفت با اعدام آرای بیش‌تری جلب کنند، در آن صورت همین کار را خواهند کرد. شاید اصلا این مجازات لغو شد.» این دقیقا اتفاقی است که در سال ۲۰۱۹ در سراسر آمریکا در حال وقوع است. هفته‌ی گذشته، نیوهمپشایر مجازات مرگ را لغو کرد. امری که به عنوان یک نقطه‌ی عطف از سوی فعالین مورد استقبال قرار گرفت.
۲۵ ایالت – نیمی از ۵۰ ایالت – در آمریکا اکنون مجازات مرگ را کنار گذاشته‌اند یا آن را رسما به تعلیق درآورده‌اند. ۱۲ ایالت دیگر در بیش از یک دهه‌ی گذشته هیچ حکم اعدامی را اجرا نکرده‌اند.
در کنکورد، پایتخت نیوهمپشایر، وقتی که سوزان تیکهرست، یک نماینده‌ی دموکرات در مورد یکی از اجدادش که در دادگاه‌های جادوگری سالم[۱] در ۱۶۹۲ به دار آویخته شد، لحظاتی احساسی در مجلس قانون‌گذاری به وجود آمدند. او گفت که آن محاکمه به عنوان «یک محاکمه‌ی عادلانه» در نظر گرفته شده بود.
اما شاید مهم‌ترین بُعد این تصمیم در نیوهمپشایر این بود که از حمایت قسمتی از جمهوری‌خواهان نیز برخوردار بود. ۱۲ ایالت اکنون در حال کار روی قوانین ضداعدامی هستند که از حمایت جمهوری‌خواهان یعنی قوی‌ترین حامیان سنتی این حکم برخوردارند.
هانا کوکس، مدیر ملی محافظه‌کاران نگران از مجازات مرگ گفت: «فکر می‌کنم ما واقعا در یک لحظه‌ی خاص قرار گرفته‌ایم. بخشی از آن به عصر اطلاعات و محبوبیت ژانر جنایی در پادکست‌ها و نت‌فلیکس برمی‌گردد. آن‌ها موارد خاص را بررسی می‌کنند و مردم می‌بینند که سیستم قضایی چطور کار می‌کند. و این [عملکرد] منطبق با قصد بنیان‌گذاران ما نیست. خیلی‌ها چشم‌هایشان باز می‌شود.»
به علاوه، برای حمایت از اعدام، محافظه‌کاران بایستی دائما در مورد سقط جنین طفره بروند.
کوکس گفت: «این یک تناقض است. من از حق حیات حمایت می‌کنم و شما مجبورید یک دیدگاه جهان‌شمول داشته باشید. بسیاری از افراد در کمپین حمایت از حق حیات این را درک می‌کنند. با این حال هنوز هم ناهمگنی‌هایی وجود دارند، مثلا در آلاباما.»
ماه گذشته، آلاباما سخت‌ترین قانونی ضد سقط جنین در آمریکا را به تصویب رساند که طبق آن عملا تمام خروجی‌ها بسته شدند. روز بعد آلاباما مایکل براندون سامرا، ۴۲ ساله را به خاطر قتلی که ۲۲ سال پیش مرتکب شده بود اعدام کرد.
معترضان پیش از رای‌گیری در ایالت نیوهمپشیار که آخرین ایالتی است که مجازات مرگ را لغو کرده است.
لغو اعدام در نیوهمپشایر دو ماه پس از تعلیق کلیه‌ی اعدام‌ها در کالیفرنیا انجام شد. حمایت از مجازات مرگ در پرجمعیت‌ترین ایالت آمریکا [کالیفرنیا] که با ۷۳۷ نفر، با اختلاف بیش‌ترین تعداد زندانی محکوم به اعدام را دارد به ۳۱٪ کاهش یافته است.
نظرسنجی‌های ملی هم‌چنان حمایتی بالای ۵۰٪ در مورد مجازات مرگ نشان می‌دهند اما ما شاهد یک کاهش سریع از بیش از ۸۰٪ در دهه‌ی ۱۹۹۰ بوده‌ایم.
از سال ۱۹۹۹ که ۹۸ حکم اعدام در آن اجرا شده بود، تعداد اعدام‌های اجرا شده در ایالات متحده همواره در حال کاهش بوده است. امسال تا اینجا تنها ۹ حکم اعدام اجرا شده‌اند.
این موضوع که مدت‌ها در سیاست ملی غایب بود، اکنون به نظر می‌رسد به فاکتوری در رقابت‌های سال ۲۰۲۰ برای ورود به کاخ سفید تبدیل شده باشد.
کاندیداهای ریاست‌جمهوری از حزب دموکرات همواره شانس کمی برای بُرد داشتند مگر آن‌که قاطعانه از مجازات مرگ حمایت می‌کردند. حتی در سال ۲۰۱۶، هیلاری کلینتون هم این کار را کرد. اما اکنون اکثریت قاطع ۲۳ کاندیدای حزب دموکرات برای انتخابات سال ۲۰۲۰ برای محکوم کردن آن صف کشیده‌اند.
کامالا هریس، دادستان سابق، آن را «غیراخلاقی، تبعیض‌آمیز و بی‌تاثیر» خوانده است. برنی سندرز به مخاطبان خود می‌گوید که «دولت‌ها نباید بخشی از یک قتل باشند.» جو بایدن یک استثنای قابل توجه است که انتظار می‌رود به خاطر طرحی که در سال ۱۹۹۴ ارائه داد و طبق آن استفاده از اعدام گسترش یافت مورد حملات شدید سایر کاندیداهای حزب دموکرات قرار بگیرد.
جان بلوم، مدیر پروژه‌ی مجازات مرگ کورنل گفت: «سیاست مرگ در سال‌های اخیر تغییر کرده است. برای دموکرات‌ها و حتی جمهوری‌خواهان بسیار قابل قبول‌تر شده است که بگویند مجازات مرگ تنها یک برنامه‌ی دیگر دولتی است که مورد سواستفاده قرار گرفته است.»
[او ادامه داد]: «نیوهمپشایر واقعا مهم بود. مجازات مرگ به زودی تنها محدود به بخش جنوبی خواهد بود. این یک نقطه‌ی عطف مهم بود و ما خط پایان را می‌بینیم. شاید حتی در زمان حیات من به پایان برسد.»
طبق گزارش عفو بین‌الملل، امروزه ۱۴۳ کشور عاری از مجازات مرگ هستند. با در نظر گرفتن تعداد اعدام‌ها، آمریکا تنها کشور غربی در بین ۱۰ کشور بالایی جدول است.
فشار بین‌المللی برای لغو مجازات اعدام بالا گرفته است. دولت انگلیس برای نجات لیندا کارتی، شهروند بریتانیایی زیر اعدام در آمریکا به شدت لابی می‌کند.
در مجموع ۱۶۵ زندانی زیر اعدام در ایالات متحده در ۴ دهه‌ی گذشته اکنون تبرئه یا عفو با رفع اتهام شده‌اند.
رسوایی‌هایی در رابطه با داروهای مرگ غیرموثر و همین‌طور هزینه‌ی بالای اعدام‌ها برای ایالت‌ها از دیگر دلایل کاهش حمایت عمومی از این مجازات است.
امسال دادگاه عالی ایالات متحده در یک مبارزه‌ی مدنی علنی در رابطه با این موضوع درگیر است. انتظار می‌رود که ۴ تن از ۹ قاضی دادگاه عالی به اعلان غیرقانونی بودن مجازات اعدام رای دهند.
با این‌حال، انتصاب قاضی محافظه‌کار، برت کاونا از سوی دونالد ترامپ یک اکثریت ۵ به ۴ به نفع مجازات اعدام را تضمین کرد. ترامپ خود نیز به شدت طرفدار مجازات مرگ است.
با این حال مخالفانش معتقدند که ترامپ نخواهد توانست جریان را تحت کنترل خود نگه دارد. تنها ۶۲ نفر از مجموع ۲۶۴۳ زندانی زیر اعدام در آمریکا تحت قوانین فدرال محکوم شده‌اند. سرنوشت اکثریت قاطع این زندانیان در دستان ایالت‌هایی است که اغلب آنان برای اجرای مجازات مرگ بسیار بی‌رغبت به نظر می‌رسند.
[۱] دادگاه‌های جادوگری سالم (Salem witch trials) مجموعه‌ای از بازپرسی‌ها و محاکمات علیه افرادی بود که در فاصله‌ی فوریه ۱۶۹۲ تا می ۱۶۹۳ در مستعمره‌ی ماساچوست به جادوگری متهم شده بودند. بیش از ۲۰۰ نفر متهم شده بودند که ۱۹ نفر از میان آن‌ها گناهکار شناخته شده و دار زده شدند.
منبع: ساندی مورنینگ هرالد