مرگ داود رحمانی، عامل و آمر اصلی شکنجه‌های غیرانسانی در زندان قزلحصار کرج علیه زندانیان سیاسی
20-اکتبر-2021
گروه خبری: دسته‌بندی نشده -
نفس در قفس،۲۸مهر۱۴۰۰: روز جاری ۲۸ مهر ۱۴۰۰، داود رحمانی، عامل و آمر اصلی شکنجه‌های غیرانسانی در زندان قزلحصار کرج علیه زندانیان سیاسی، براثر بیماری در بیمارستان مرد.
به گزارش «نفس در قفس»،ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران،حاج داوود رحمانی، عامل شکنجه‌های غیر انسانی مثل تابوت، قفس و واحد مسکونی در زندان قزلحصار کرج علیه زندانیان سیاسی بخصوص زندانیان سیاسی زن بود. او نخستین رئیس زندان قزلحصار بعد از انقلاب ۵۷ تا ۱۳۶۳ بود که تماما عهده‌دار ایجاد غیرانسانی‌ترین شکنجه‌ها علیه زنان زندانی سیاسی از جمله واحد مسکونی بود.
زندانیان انگشت‌شماری که از شکنجه‌گاه واحد مسکونی بازمانده‌اند، در مورد آن دوران گفته‌اند: «واحدهای مسکونی برای له کردن جسم و روح و روان زندانیان زن سر موضع ایجاد شده بود. زندانیان و شکنجه‌گران در یک محل بودند و همواره شکنجه‌گران بالای سر زندانیان حضور داشتند. زندانیان ساعتها با چشم‌بند روی به روی دیوار می نشستند، شاهد شکنجه سایر همبندیان خود می‌شدند، آنها را مجبور می کردند که صدای حیوان در بیاورند، فحشهای رکیک علیه خود بنویسند و با صدای بلند تکرار کنند، شکنجه با کابل و ضرب و شتم و انواع و اقسام کتک‌ها و… تجاوز به زندانیان زن در مقابل سایر زندانیان ، تلاش برای تبدیل زندانی به زندانبان و شکنجه‌گر و… از جمله شکنجه‌های رایج در واحد مسکونی بود.»
زندانیانی که شکنجه «قبر یا تابوت» را تجربه کرده‌اند، در مورد دوران غیرانسانی آن دوران گفته‌اند:« زندانیان در یک محلی که با با دو تخته به ابعاد تقریباً ۱۵۰× ۶۰ و ارتفاع ۷۰ درست کرده بودند که تنها برای نشستن زندانیان جا داشت، به صورت طولانی مدت نگهداری می‌شدند. زندانیان حتی اجازه دراز کشیدن در طول شبانه‌روز را نداشتند و در صورت کوچکترین تکان زندانی، پاسدار حاضر در محل با کابل به شکنجه زندانی می‌پرداخت. زندانیان همواره چشم‌بند داشتند. اگر موقع غذا خوردن قاشق به بشقاب می خورد و صدا می کرد به اتهام اینکه زندانی با سلول و زندانی بغلی ارتباط برقرار کرده، مورد شکنجه قرار می‌گرفت.»
داوود رحمانی بدون اینکه در یک دادگاه صالح و عادل به عقوبت کرده‌خود برسد و عدالت در موردش تصمیم بگیرید، روز جاری، ۲۸ مهر ۱۴۰۰، مرد.