نفس در قفس

قاسم آبسته در بهمن ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد. وی پس از ۱۴ ماه بلاتکلیفی در رندانهای اوین و ارومیه در سال ۹۱ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. وی نهایتا در مردادماه سال جاری به زندان قزلحصار کرج انتقال یافت.

او با اتهاماتی از قبیل محاربه از طریق هواداری از “گروه‌های سلفی” روبرو شد، اتهامی که خود این زندانی با نگاشتن نامه سرگشاده، آن را رد کرده است و بر بی‌اساس بودن آن تاکید دارد.

آقای آبسته به همراه شش زندانی سنی مذهب دیگر در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اعدام محکوم شدند. این حکم در دیوان عالی کشور توسط قاضی علی رازینی نقض شد.

پرونده این افراد نهایتا جهت بررسی مجدد به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران ارجاع و جلسه دادگاه آنها طی روزهای ۲۷ تا ۲۹ خردادماه ۹۸، برگزار شد. قاضی ابوالقاسم صلواتی در نهایت مجددا حکم اعدام برای این افراد را صادر و پرونده مذکور بار دیگر جهت بررسی به شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی علی رازینی ارجاع شد.

در نهایت در تاریخ ۱۴ بهمن ماه ۹۸ شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور، حکم اعدام انور خضری، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته، خسرو بشارت، ایوب کریمی و داود عبداللهی، هفت زندانی سنی مذهب محبوس در زندان قزلحصار کرج را تایید کرد.