ضرب و شتم مریم اکبری منفرد و مانع تراشی در ملاقات وی با خانوادهاش در زندان سمنان
24-آگوست-2022
گروه خبری: زنان - زندانیان -
نفس در قفس، ۲شهریور،۱۴۰۱: روز جاری، چهارشنبه ۲شهریور ۱۴۰۱، مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان از طرف رئیس سالن ملاقات مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. همچنین معاون زندان ضمن جلوگیری از ملاقات خانم اکبری منفرد با دخترانش اقدام به توهین و هتک حرمت به خانواده مریم اکبری منفرد کرده است. معاون زندان تنها شرط اجازه ملاقات را پوشیدن چادر زندان از طرف دو دختر خانم اکبری منفرد اعلام کرده است.
به گزارش، «نفس در قفس»، ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران، مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان، روز جاری چهارشنبه ۲ شهریور ۱۴۰۱، از سوی خانم حسینیپور، رئیس سالن ملاقات زندان سمنان، مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
به گزارش یک منبع مطلع، روز جاری همزمان با روز ملاقات زندان سمنان، مجید کردی، معاون زندان سمنان، در صدد جلوگیری از انجام ملاقات مریم اکبری منفرد با خانوادهاش بود که با اعتراض این زندانی همراه شده است.
این منبع مطلع در خصوص این اتفاق به گزارشگر « نفس در قفس » گفت: «مجید کردی با لحن بسیار توهین آمیز به دو دختر و همسر خانم منفرد که در مسیر سالن ملاقات بودند توهین کرده و گفته است : «تا زمانی که چادر زندان نپوشید اجازه ملاقات به شما نمیدهم». این درحالی است که از زمان تبعید خانم اکبری منفرد به زندان سمنان، طبق دستور رئیس زندان دختران او بدون سر کردن چادر زندان اجازه ملاقات داشتند.»
این منبع درمورد ضرب و شتم خانم مریم اکبری :«با این اقدام معاون زندان، خانم حسینی پور، رئیس سالن ملاقات در صدد بود که مریم اکبری منفرد را به بند بازگرداند که خانم منفرد مقاومت میکند. حسینی پور گلوی مریم اکبری منفرد را گرفته و فشار میدهد و تهدید میکند و خطاب به مریم اکبری منفرد میگوید :«میزنم سرت و تو را به بند بر میگردانم» که مریم اکبری منفرد به دلیل بیاحترامی و ضرب و شتم از رفتن به بند سرباز میزند.
مجید کردی معاون زندان طی تماسی با کلانتری برای حضور ماموران نیروی انتظامی در زندان، خانم منفرد و همسرش را تهدید به گشودن پرونده جدید به اتهام اغتشاش در زندان میکند. این درحالی است که تمامی تنشها و ضرب و شتم ها از سوی خود مسئولین سالن ملاقات و مجید کردی ایجاد شده بود».
در ادامه گزارش این منبع مطلع به گزراشگر«نفس در قفس» آمده است: « در نهایت با دخالت رئیس زندان و عذرخواهی وی از خانواده اکبری منفرد، نیروی انتظامی بازگردانده و خانم اکبری منفرد موفق به ملاقات با خانوادهاش شد».
این ضرب و شتم مریم اکبری منفرد و آزار و اذیت خانواده ی وی در حالی است که در روزهای اخیر فشار بر این زندانی افزایش پیدا کرده و پرونده جدید با اتهام «تبلیغ علیه نظام» توسط وزارت اطلاعات تهران برای وی گشوده شده است.
مریم اکبری منفرد در اسفند ۱۳۹۹ بعد از ۱۲ سال حبس از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد.
بعد از تبعید به زندان سمنان، این زندانی سیاسی از حق تلفن محروم شده است و به او در حضور مامور حراست زندان اجازه تماس با خانواده میدهند.
خاطر نشان میشویم که مریم اکبری منفرد از دی ماه ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی اطلاعات بازداشت و طی یک روند دادرسی ناعادلانه توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست وقت قاضی صلواتی از بابت اتهام «محاربه» به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
سه برادر و یک خواهر مریم اکبری منفرد در دهه ۱۳۶۰ در زندانهای حکومت جمهوری اسلامی اعدام شدند که از میان آنها یک خواهر به نام رقیه و یک برادر به نام عبدالرضا از شمار اعدامشدگان در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ هستند.
مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۹۵ در خصوص دلیل اعدام و محل دفن خواهر و برادر خود به قوه قضاییه جمهوری اسلامی شکایت کرد. در مقابل مقامات امنیتی وزرات اطلاعات به جای رسیدگی به شکایت خانم منفرد او را تهدید کردند تا شکایت خود را پس بگیرد.
مسئولان قضائی اما نه تنها به شکایت او رسیدگی نکردند بلکه او را تهدید و دسترسیاش به درمانهای ضروری را نیز قطع کردند.
در بهمن ۱۳۹۵، مریم اکبری منفرد شکایتی را در گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل ثبت کرد و از این نهاد خواست تا جمهوری اسلامی ایران را درباره پرونده و سرنوشت خواهر و برادرش مورد سئوال قرار دهند.
در پی این شکایت گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد، خواهر و برادر مریم را به عنوان«ناپدیدشده قهری» به رسمیت شناخت و از جمهوری اسلامی ایران خواست تا درباره سرنوشت آنها توضیح دهد.
مریم اکبری منفرد پس از ارائه شکایت در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۹۵، درباره اعدام اعضای خانوادهاش در سال ۱۳۶۷، توسط دادستان تهران در یک اقدام تلافیجویانه از خدمات پزشکی محروم و تهدید به افزایش ۳ سال حکم زندان و تبعید به زندان سیستان و بلوچستان گردید.
در فروردین ۱۳۹۸، سازمان عفو بینالملل با صدور بیانیهای خواستار آزادی فوری مریم اکبری منفرد شد و از مقامات ایران خواست تا به «آزار» و «شکنجه» او و خانوادهاش پایان دهند. هم جنین عفو بینالملل در ۵ شهریور ۱۴۰۰ با صدور بیانیهای به اقدام فوری برای نجات جان مریم اکبری منفرد فراخوان داد.