مریم اکبری منفرد از سوی مقامات زندان سمنان به مدت ۳ ماه ممنوع الملاقات شد
30-آگوست-2022
گروه خبری: زنان - زندانیان -
نفس در قفس، ۸ شهریور ۱۴۰۱: روز جاری مقامات زندان سمنان طی حکمی مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان، را به مدت ۳ ماه از دیدار با خانواده‌اش محروم کردند. مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی که در حالی سپری کردن سیزدهمین سال محکومیتش است، هفته گذشته در سالن ملاقات از سوی رئیس سالن ملاقات مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
به گزارش «نفس در قفس»، ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران، روز جاری ۸ شهریور ۱۴۰۱، زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد طی حکمی توسط مقامات زندان سمنان به مدت ۳ ماه ممنوع الملاقات شده است.
منبع مطلع در این خصوص به گزارش‌گر «نفس در قفس» گفت: «خانم اکبری منفرد به دلیل مقاومت و اعتراضش در سالن ملاقات مبنی بر ملاقات با دو دخترش با حکم ۳ ماه ممنوع الملاقاتی مواجه شده است.»
این منبع افزود: «در حالی خانم اکبری منفرد با حکم ۳ ماه ممنوع الملاقاتی رو به رو شده است که طبق آیین نامه زندان هیچ شورایی انضباطی در خصوص نقض آیین نامه زندان برای این زندانی تشکیل نشده است »
این منبع مطلع همچنین در خصوص شرایط مریم اکبری منفرد اضافه کرد: «این زندانی سیاسی به طور معمول از تلفن زندان محروم است و فقط اجازه تماس تلفنی در حضور مامور حراست دارد و با ممنوع الملاقات شدن ارتباط او به خانواده اش به حداقل می‌رسد.
این حکم در حالی برای وی صادر شده است که مجید کردی معاون زندان ایجاد کننده تنش بود و خود خانم اکبری منفرد نیز توسط خانم حسینی‌پور مورد ضرب و شتم قرار گرفته است»
«نفس در قفس» پیش از این گزارشی از ملاقات هفته گذشته این زندانی منتشر کرده است. مریم اکبری منفرد روز چهارشنبه ۲ شهریور از سوی رئیس سالن ملاقات مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان در سیزدهمین سال دوره محکومیت خود است.
روزهای اخیر فشار بر این زندانی افزایش پیدا کرده و پرونده جدید با اتهام «تبلیغ علیه نظام» توسط وزارت اطلاعات تهران برای وی گشوده شده است.
مریم اکبری منفرد در اسفند ۱۳۹۹ بعد از ۱۲ سال حبس از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد.
بعد از تبعید به زندان سمنان، این زندانی سیاسی از حق تلفن محروم شده است و به او در حضور مامور حراست زندان اجازه تماس با خانواده می‌دهند.
خاطر نشان می‌شویم که مریم اکبری منفرد از دی ماه ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی اطلاعات بازداشت و طی یک روند دادرسی ناعادلانه توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست وقت قاضی صلواتی از بابت اتهام «محاربه» به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
سه برادر و یک خواهر مریم اکبری منفرد در دهه ۱۳۶۰ در زندانهای حکومت جمهوری اسلامی اعدام شدند که از میان آنها یک خواهر به نام رقیه و یک برادر به نام عبدالرضا از شمار اعدام‌شدگان در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ هستند.
مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۹۵ در خصوص دلیل اعدام و محل دفن خواهر و برادر خود به قوه قضاییه جمهوری اسلامی شکایت کرد. در مقابل مقامات امنیتی وزرات اطلاعات به جای رسیدگی به شکایت خانم منفرد او را تهدید کردند تا شکایت خود را پس بگیرد.
مسئولان قضائی اما نه تنها به شکایت او رسیدگی نکردند بلکه او را تهدید و دسترسی‌اش به درمان‌های ضروری را نیز قطع کردند.
در بهمن ۱۳۹۵، مریم اکبری منفرد شکایتی را در گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل ثبت کرد و از این نهاد خواست تا جمهوری اسلامی ایران را درباره پرونده و سرنوشت خواهر و برادرش مورد سئوال قرار دهند.
در پی این شکایت گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد، خواهر و برادر مریم را به عنوان«ناپدیدشده قهری» به رسمیت شناخت و از جمهوری اسلامی ایران خواست تا درباره سرنوشت آنها توضیح دهد.
مریم اکبری منفرد پس از ارائه شکایت در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۹۵، درباره اعدام اعضای خانواده‌اش در سال ۱۳۶۷، توسط دادستان تهران در یک اقدام تلافی‌جویانه از خدمات پزشکی محروم و تهدید به افزایش ۳ سال حکم زندان و تبعید به زندان سیستان و بلوچستان گردید.
در فروردین ۱۳۹۸، سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری مریم اکبری منفرد شد و از مقامات ایران خواست تا به «آزار» و «شکنجه» او و خانواده‌اش پایان دهند. هم جنین عفو بین‌الملل در ۵ شهریور ۱۴۰۰ با صدور بیانیه‌ای به اقدام فوری برای نجات جان مریم اکبری منفرد فراخوان داد.