اخراج دانش آموزان مبتلا به ایدز از مدارس
31-اکتبر-2015
گروه خبری: کودکان -
سایت نفس در قفس: مدیرعامل موسسه خیریه پیام‌آوران همیاری با تاکید بر اینکه فرد مبتلا به ایدز به حمایت‌های اجتماعی و معنوی نیاز دارد، گفت که این در حالی است که در مواردی شاهد بودیم، کودک مبتلا به ایدز از مدرسه اخراج شده و همچنین مادران مبتلا به این بیماری نیز از کار بیکار می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، محمدرضا سید قاسمی درباره وضعیت بیماران مبتلا به ایدز گفت: “در ایران بین ۲۸ تا ۳۰ هزار بیمار اچ‌آی‌وی مثبت شناسایی شده است،اما برآرود‌ها و تخمین‌های رسمی که مورد تایید وزارت بهداشت و انجمن‌های بیماری اچ‌آی‌وی هست، نشان می‌دهد که ما در کشور ۱۰۰ هزار بیمار اچ‌آی‌وی مثبت داریم. بر این اساس می‌توان عنوان کرد که حدود ۷۵ هزار نفر فرد اچ‌آی‌وی مثبت در اجتماع داریم که شناسایی نشده‌اند و خودشان نیز از بیماری شان خبر ندارند”.
وی تاکید کرد: “لازم است، فرهنگ سازی مناسبی در این باره انجام شود تا بیماران اچ‌آی‌وی شناسایی شوند و این مهم میسر نمی شود، مگر اینکه ترس از آزمایش دادن در این زمینه رفع شود”.
مدیر عامل موسسه خیریه پیام‌آوران همیاری افزود: “اینقدر با بیماران اچ‌آی‌وی مثبت، بد برخورد می‌شود و آنها در معرض تبعیض قرار می‌گیرند، که افراد با رفتار‌های پرخطر و کسانی که در معرض خطر هستند، از آزمایش می‌ترسند و به این فکر می‌کنند که اگر جواب آزمایش مثبت باشد، چه مسیری پیش روی خود دارند. در نتیجه به دلیل ترس از رفتار جامعه برای آزمایش‌های تشخیصی اقدام نمی‌کنند”.
سید قاسمی با اشاره به اینکه فرد اچ‌آی‌وی مثبت به حمایت‌های اجتماعی و معنوی نیاز دارد، گفت: “مادران و کودکان مبتلا به اچ‌آی‌وی در معرض خطرات بیشتری قرار دارند، زیرا در خیلی از موارد مادر بدون اینکه اطلاع داشته باشند به این بیماری دچار شده است. در مواردی شاهد بودیم که کودک مبتلا به اچ‌آی‌وی از مدرسه اخراج و مادران مبتلا به اچ‌آی‌وی نیز از کار بیکار شده اند، در حالی که این افراد نیازمند حمایت‌های روحی و روانی هستند، اما به این موارد بی‌توجهی می‌شود”.
مدیر عامل موسسه خیریه پیام‌آوران همیاری افزود: “وقتی فرد اچ‌آی‌وی مثبت توانمند شود، پیشگیری را یاد بگیرد و تحت درمان باشد، هم عمر طبیعی دارد و هم انتقال بیماری کاهش می‌یابد”.
وی با اشاره به اینکه در تهران ۳۰۰ نفر بیمار اچ‌آی‌وی را تحت پوشش داریم که از این تعداد ۵۰ مادر مبتلا هستند، گفت: “در شهریار و ورامین نیز بین ۱۲۰تا ۱۵۰ نفر مبتلا را در هر کدام از مراکز تحت پوشش داریم”.
وی با اشاره به اینکه نمی‌توان درباره آمار رسمی مبتلایان به اچ‌آی‌وی در تهران نظر داد، گفت: “شرایط تهران با شرایط کل کشور فرق دارد.آمار مربوط به آسیب‌های اجتماعی، کودکان کار، رفتار‌های پرخطر جنسی و اعتیاد تزریقی در تهران بیشتر است و این مسائل بر آمار مبتلایان تاثیرگذار است”.
سید قاسمی درباره وضعیت دارو و درمان بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی، گفت: وضعیت دارویی تخصصی مربوط به بیماران اچ‌آی‌وی خوب است و بیماران با مشکلی مواجه نیستند و دارو‌های مورد نیاز خود را به صورت رایگان دریافت می‌کنند. بحث درمان افراد مبتلا به ایدز نیز به پیشرفت بیماری افراد بستگی دارد. وقتی فردی به این ویروس مبتلا شد، ممکن است به هر دلیل سیستم ایمنی بدنش ضعیف شود. بنابراین در وهله اول فرد برای تشخیص بیماری نیازمند آزمایش‌های تشخیصی است که هزینه برخی از این آزمایش‌ها برای بیمار بالا است.
سید قاسمی گفت: “بزرگترین مشکل این است که یک مادر مبتلا به اچ‌آی‌وی مثبت برای زایمان به راحتی در بیمارستان‌‌ها پذیرش نمی‌شود و اگر هم پذیرش شود با برخورد‌های بدی مواجه می‌شود، این در حالی است که اگر مادر در مرحله مناسبی از بیماری متوجه آلوده شدن به ویروس شده باشد، فرزندش مبتلا به این بیماری نمی‌شود”.
وی تاکید کرد: “مشکلات اجتماعی این بیماران نیز بالا است و این مساله به دلیل آگاهی کم مردم در این زمینه است. به طور مثال اگر مدرسه ای متوجه شود که کودک دارای اچ‌آی‌وی مثبت است، در مواردی بلافاصله وی را اخراج می‌کند”.
وی عدم جذب کمک‌های مردمی برای کمک به بیماران اچ‌آی‌وی را نیز یکی دیگر از مشکلات بیماران عنوان کرد و گفت: “دولت تا حدی می‌تواند به این بیماران کمک کند، از این رو نیاز به حمایت‌های مردمی هستیم، اما به بیماران اچ‌آی‌وی کمک چندانی نمی‌شود. شاید مردم هنوز باور ندارند که کودک مبتلا به اچ‌آی‌وی در مبتلا شدن به این ویروس گناهی مرتکب نشده است و نیازمند کمک آنها هستند”.
مدیر عامل موسسه خیریه پیام‌آوران همیاری افزود: “لازم است، در زمینه‌های مختلف به گروه‌های پرخطر و همه افراد جامعه اطلاع رسانی شود. با تکرار اطلاع رسانی می‌توان ترس افراد برای رسیدن به مرحله آزمایش را کم کرد و وضعیت بیماران را بهبود بخشید”.
وی همچنین درباره فعالیت انجمن‌های اچ‌آی‌وی در سطح کشور نیز گفت: “برخی شهرستان‌ها NGOهای فعالی در این زمینه دارند، اما NGOفعال و کشوری نداریم. صحبت‌هایی در این زمینه صورت گرفته و شاید تا سال آینده چنینNGO هایی در کشور ایجاد شود”.