نفس در قفس

نامه سرگشاده صالحه حسینی همسر بهنام محجوبی درویش زندانی؛ جان همسرم در خطر است

1-اکتبر-2020

گروه خبری: اعدام -

نفس در قفس، ۹ مهر ۱۳۹۹: بهنام محجوبی درویش زندانی در زندان اوین روز یکشنبه ۶ مهر ۱۳۹۹، در حالی که با بی حسی در سمت چپ بدن خود مواجه شده بود به دستور مقامات زندان اوین به جای اعزام به بیمارستان رازی به بخش ابوریحان بیمارستان  روانپزشکی «امین‌آباد» اعزام و در آنجا بستری شده است. وی در اعتراض به بستری اجبرای خود از روز گذشته دست به اعتصاب غذا زده است.

به گزارش نفس در قفس، ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران، بهنام محجوبی از موقع بازداشت از داروهای خاص خود که خانواده تهیه می‌کردند محروم مانده و پزشک زندان فقط به تجویز داروهای خواب‌آور به وی بسنده کرده بود.به گفته صالحه حسینی همسر آقای محجوبی، او باید به دلیل  اختلالات پنیک داروهای خاص مصرف کند که در طول مدت بازداشت زندان از تهیه این داروها سرباز زده وحتی داروهایی که خانواده برای وی تهیه کرده بودند را نیز در اختیار آقای محجوبی قرار ندادند.

به دنبال محرومیت دارویی آقای محجوبی با لمس شدن و بی حسی در سمت چپ بدن خود مواجه می‌شود که روز شنبه در پی تشنج شدید به بهداری زندان منتقل و از آنجا به « امین آباد» اعزام شده است.

بهنام محجوبی از روز ۸ مهر ماه در پی اعزام اجباری خود به بیمارستان روانپزشکی دست به اعتصاب غذا زده است.

همسر ایشان در یک نامه سرگشاده به شرح وضعیت بهنام محجوبی پرداخته و از همه  کسانی که صدای او را می شنوند درخواست کمک کرده چرا که به گفته وی کسی پاسخگوی وضعیت پیش  آمده برای همسرش نیست.

متن کامل نامه سرگشاده صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی درویش زندانی را در زیر آمده است.

«من صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی، دومین نامه‌ سرگشاده‌ای است که درباره نگرانی از وضعیت همسرم، می‌نویسم. یک ماه پیش نوشتم که زندان در ارائه داروهای خاص همسرم کوتاهی می‌کند و هشدار داده بودم که عدم مصرف داروهای بهنام، باعث می‌شود که جسم او از کار بیفتد.
یک ماه پیش نوشتم که پزشک زندان اوین همسرم را تهدید کرده است که باید به جای داروهایش، قرص‌های خواب بخورد و اگر به دستور پزشک توجه نکند، او را به «امین آباد» منتقل می‌کنند. اما در این مدت نه داروهایش را به او دادند و نه حتی به ابتلایش به کرونا توجهی کردند.
حالا بعد از یک ماه نامه‌ می‌نویسم تا بگویم که همسرم را در حالی‌که به خاطر قطع داروهایش، نیمی از بدنش فلج شده، به «امین آباد» منتقل کرده‌اند. چرا؟ چرا داروهایش را به او ندادید؟ ما که هر ماه خودمان داروها را تهیه کردیم؛ در حالی‌که تهیه و ارائه داروهایش وظیفه شما بود.
طبق توصیه پزشک معالج بهنام در خارج از زندان، مصرف داروهای بیماری‌اش که «اختلال پنیک» تشخیص داده شده، با داروهای خواب‌آور تداخل دارد و می‌تواند باعث بروز خطر جسمانی برای او شود. این مساله را هم به زندان اعلام کردیم. اما هیچ توجهی نکردند و هر شب به او ۱۴ تا ۱۷ قرص خواب دادند.
تا ناگهان نصف بدنش از کار افتاد. شنبه پنجم مهر، بهنام به دلیل عدم ارائه داروهایش توسط زندان، دچار تشنج شد و زمین خورد و نیمی از بدنش فلج شد. او را به بهداری منتقل کردند و ابتدا گفتند به بخش مغز و اعصاب بیمارستان رازی فرستاده خواهد شد. اما ناگهان خودش خبر داد که او را در بخش «ابوریحان» تیمارستان «امین آباد» نگهداری می‌کنند. ما حتی نمی‌دانیم در تیمارستان چه داروهایی برای او تجویز کرده‌اند. نمی‌دانیم با بهنام چه می‌کنند. به هم‌بندی‌های بهنام گفته‌اند که او به درخواست خود به تیمارستان منتقل شده است. آخر کدام انسان عاقلی به خواست خود، دیوانه‌خانه می‌رود؟ یک ماه پیش در نخستین نامه سرگشاده‌ام نوشتم که من از این همه بی‌عدالتی به صدا درآمده‌ام و جمهوری اسلامی را مسئول جان همسرم می‌دانم. من صالحه حسینی، طی این نامه سرگشاده از مقامات قضایی می‌خواهم تا هرچه سریع‌تر همسرم را از «امین آباد» خارج کنند و داروهایش را در اختیارش قرار دهند. مقامات قضایی مسئولیت دارند تا بهنام را به پزشکی قانونی ببرند تا مشخص شود که او تحمل حبس ندارد. بار دیگر تاکید می‌کنم که جان بهنام در خطر است و از همه کسانی‌که صدای من را می‌شنوند، درخواست کمک دارم.»

خاطر نشان می‌شویم آقای محجوبی از دراویش بازداشت شده در ماجرای گلستان هفتم در اول اسفند ۱۳۹۶ است که در تاریخ ۳۱ خرداد ۹۹ پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد. بازداشت وی در حالی بود که این درویش گنابادی تحت نظر روانپزشک قرار داشته و پزشکی قانونی تشخیص به عدم تحمل کیفر برای وی داده است.