نامه نویسنده زندانی، خسرو صادقی بروجنی از زندان اوین در آستانه بهار
22-مارس-2021
گروه خبری: دسته‌بندی نشده -
نفس در قفس، ۲۹ اسفند ۱۳۹۹: خسرو صادقی بروجنی، نویسنده و روزنامه نگار محبوس در زندان اوین در آستانه سال نو نامه ای از زندان نوشته است.
به گزارش «نفس در قفس»، ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران، خسرو صادقی بروجنی، زندانی محبوس در زندان اوین که از ۲۸ مرداد ۱۳۹۹ برای گذراندن دوران محکومیت ۵ سال حبس تعزیری بازداشت و به بند ۸ زندان اوین منتقل شده است، در نامه‌ای از زندان اوین از شکوفه‌های اوین نوشته است.
متن کامل نامه این زندانی سیاسی:
“شکوفه های اوین چه می گویند؟
اینجا می گویند به افق نگاه کن،
بدور دست، تا چشم هایت کم سو نشوند.
به افق نگاه کن، بدور دست، تا بند نگاه از حصار بند رها شود و بال بگشاید در چشم انداز آسمان آبی. آنها را هر روز می دیدم اما متوجه شان نمی شدم. می دیدمشان، بی آنکه به آنها نگاه کنم.
دو خشکیده درخت بی باری که در دامنه ی آنسوی دیواری خاردار جا خوش کرده اند. همین چند روز پیش، صبح، خودنمایی کردند. غرق در شکوفه بودند. تو گویی حتما باید چیزی به آنها اضافه می شد تا به چشم بیایند. شکوفه به آنها شخصیت داده بود. به من گفتند که آن بیرون خبرهایی است. چیزی دارد تغییر می کند.
زمین گرم می شود و بر سرما غلبه می کند.
ماهی، فصلی و اینک قرنی طی شد اما “تاریخ توالی فصول نیست، توالی چشم انداز های بی بازگشت است”، و تو انسان، پویان، با کوله بار دشواریی وظیفه ای بر دوش سالی دیگر رشد کردی،بزرگ شدی و ایستادی. ایستادی تا ” آنِ جاودان ” را پدید آوری. آنی که برایش خواندی، نوشتی و حرکت کردی. کوشیدی و پوینده مسیرش را پیمودی چونکه باور داشتی انسان شایسته بهترین هاست.
اکنون بر فراز سالی آلوده به ویروسی عالم گیر و در آستانه ی قرنی بی باور که جدایی انسانها از یکدیگر را به سان فضیلتی بهداشتی تبلیغ می کند می توان حتی به آن دو درخت خشکیده در تپه های اوین باور داشت.
آن دو درخت تکیده از سوز سرما که امروز با شکوفه های بهاری اشان کمر راست کرده اند تا گنجشکان را به ضیافت شاخ و برگهای شان فرا بخواند و به نجوا چیزی بگویند:” نیست تردید زمستان گذرد، و ز پی اش پیک بهار با هزاران گل سرخ آید”.
خسرو صادقی بروجنی. زندان اوین، ۲۹ اسفند ۱۳۹۹”.
لازم به یادآوری است خسرو صادقی بروجنی، نویسنده و روزنامه نگار و دانش‌آموخته رشته جامعه شناسی است که در سال‌های اخیر ضمن پژوهش در حوزه نئولیبرالیسم و اقتصاد سیاسی ایران، مقالات متعددی را در این زمینه نوشته است
وی در در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۹۸ پس از احضار به شعبه ۲ دادسرای اوین بازداشت و در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۹۸ با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد.
در مرحله بدوی توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی داخلی و خارجی” ، “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و “توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی” مجموعا به ۸ سال حبس تعزیری محکوم شد و این حکم توسط شعبه ۳۶ دادگاه با تبرئه وی از اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” او را به ۷ سال حبس تعزیری محکوم کرد که این میزان با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی و خارجی” در خصوص وی قابل اجرا است.