مریم اکبری منفرد: ما، گرسنگان بی‌لبخند از میان رنج‌ها، لبخند به لبهایمان برمی‌گردد
13-می-2022
گروه خبری: زندانیان -
نفس در قفس، ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۱: مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان، همزمان با شروع اعتراضات مردم در شهرهای خوزستان در نامه‌ای کوتاه ضمن همدردی با مردم معترض از اعتراضات حمایت کرده است.
به گزارش «نفس در قفس»، ارگان خبری لیگ حقوق بشر زندانیان ایران، مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان، طی نامه‌ای از اعتراضات مردم شادگان و ایذه حمایت کرده است.
او در این نامه با اشاره به وضعیت بد معیشتی مردم نوشته است:« سالهاست که ما برای آب و نان جان می دهیم».
این زندانی سیاسی در این نامه به اعتراض مردم شادگان و دیگر شهرهای خوزستان اشاره کرده و نوشته است:« مردمی که اگرچه تکه نانی در سفره هایشان نمانده اما غیرت و شرف در سینه هایشان حک شده است و از میان خونابه های زخم سالیان عزیزانشان دوباره برخاسته اند.»
متن کامل نامه که در اختیار «نفس در قفس» قرار داده شده است به شرح زیر می‌باشد:
«سالهاست که ما برای آب و نان جان می دهیم
از کولبر گرفته تا سوخت بر و الان کل ایران… آنهم در کشور ثروتمندی همچون ایران! که زمین و آسمان‌اش به تاراج رفته و می‌رود.
این صدای همه ماست که از ایذه و شادگان و اهواز بلند شده و به زودی کل ایران را فرا خواهد گرفت.
من و این زنان ستمدیده هم بندم در زندان سمنان قوت غالب نان و پنیرمان هم با این قیمت‌ها کوچک و کوچک‌تر شده اما تلخ‌کام‌ایم برای مردممان ….ولی از شنیدن فریاد اعتراضات هم وطنانمان در ایذه و شهرهای جنوب دلمان شاد و پشتمان گرم شد… مردمی که اگرچه تکه نانی در سفره هایشان نمانده اما غیرت و شرف در سینه هایشان حک شده است و از میان خونابه های زخم سالیان عزیزانشان دوباره برخاسته اند.
من هم از درون زندان سمنان دست در دست این زنان ستمدیده و همه شمایان که نانی و آبی برایمان نمانده، خودم را در کنارتان می‌بینم و با صدای بلند فریاد میزنم:
ما، گرسنگان بی‌لبخند از میان رنج‌ها، لبخند به لبهایمان برمی‌گردد.
فردا از آن ماست
مریم اکبری منفرد
زندان جهنمی سمنان
۲۱اردیبهشت ۱۴۰۱»