تایید حکم اعدام یک زندانی در دیوان عالی کشور
20-جولای-2019
گروه خبری: اعدام -
سایت نفس در قفس: حکم اعدام یک زندانی که پیشتر از بابت اتهام قتل توسط شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران، به اعدام محکوم شده بود، در شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور تایید شد.
به گزارش روزنامه جوان، قضات دیوان عالی کشور حکم اعدام مردی که متهم است، در جریان تقسیم کبوترهای سرقتی همدستش را به قتل رسانده بود، تأیید کردند، بنابراین متهم در صورتی که موفق به رضایت اولیای دم نشود به زودی اعدام خواهد شد.
در پرونده‌ای که ۲۶ آبان سال ۹۲، در کلانتری ۱۷۴ ورامین به جریان افتاد، مأموران از قتل مرد جوانی در یکی از خیابان‌های شهر باخبر و راهی محل شدند. جسد متعلق به ابراهیم ۳۰ساله بود که بر اثر اصابت چاقو به گردنش کشته شده بود. با انتقال جسد به پزشکی قانونی تحقیقات برای شناسایی عامل یا عاملان قتل آغاز شد تا اینکه ساعتی بعد مرد جوانی به پلیس آگاهی رفت و متهم به قتل را به پلیس معرفی کرد.
او در توضیح حادثه گفت: “یکی از دوستانم به نام حبیب معتاد است و ساعتی قبل برای تهیه مواد به محله ما آمده بود. وقتی او را دیدم حال طبیعی نداشت و در حالیکه یک چاقوی خونی نشان داد مدعی بود ابراهیم را کشته است”.
مأموران بعد از گرفتن چاقو با اظهارات مرد جوان، حبیب را تحت تعقیب قرار دادند تا اینکه مشخص شد او به مکان نامعلومی گریخته است. دو سال از ماجرا گذشته بود تا اینکه مأموران حبیب را در یک کمپ ترک اعتیاد شناسایی کردند. او که خودش را با اسم جعلی معرفی کرده بود، بعد از دستگیری سعی داشت پلیس را گمراه کند تا اینکه در بازجویی‌ها بالاخره لب به اعتراف گشود و گفت: “مقتول دوست برادرم بود و به خانه ما رفت و آمد داشت. وقتی معتاد شدم با هم مواد مصرف می‌کردیم تا اینکه آخرین بار تصمیم گرفتیم برای تهیه مواد چند کبوتر سرقت کنیم، اما سر تقسیم کبوترها با هم درگیر شدیم. در آن درگیری او دست به چاقو شد و من هم برای دفاع از خودم چاقو را گرفتم و یک ضربه به گردنش زدم.”
با ثبت اظهارات متهم و بازسازی صحنه جرم، پرونده بعد از صدور کیفرخواست به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. اولین جلسه محاکمه که به ریاست قاضی عبداللهی تشکیل شد، متهم بعد از درخواست اعدام از سوی اولیای دم خلاف اظهاراتش، اتهام خود را انکار کرد. سپس در دفاع از خود گفت: «من ابراهیم را نمی‌شناختم و نمی‌دانم چه کسی او را کشته است. دوستم مرا اشتباه معرفی کرده و آن روز تحت فشارهای بازجویی قتل را گردن گرفتم.»
وی در پاسخ به سابقه‌اش در پرونده که با مقتول به اتهام سرقت از صندوق صدقات در سال ۸۵ بازداشت شده بودند بار دیگر به دوستی با مقتول و قتل اعتراف کرد و گفت: «من قاتل ابراهیم هستم و طبق اظهاراتم سر تقسیم کبوترهای دزدی با هم درگیر شدیم و با چاقو یک ضربه به گردن مقتول زدم. باور کنید قصد کشتن او را نداشتم. او بود که دست به چاقو شد وگرنه من چاقویی همراه نداشتم.»
در پایان هیئت قضایی وارد شور شد و حبیب را به اعدام محکوم کرد. این حکم به دیوان عالی کشور فرستاده شد و از سوی قضات شعبه ۳۱دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد. به این ترتیب در صورتی که متهم نتواند رضایت اولیای دم را جلب کند، اعدام خواهد شد.